ผลการค้นหา

เบื้อ

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ผีเสื้อ.

ปลาแดก

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ปลาร้า.

ป่อง

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ปล่อง, ช่อง, ล่อง.

ปูดกกส้มมอ

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. โกฐพุงปลา. (ดู โกฐพุงปลา).

โปงลาง

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. เครื่องดนตรีชนิดหนึ่ง มีลักษณะเป็นท่อนไม้กลมผูกร้อยเรียงกันตามลำดับขนาดและลำดับเสียงเช่นเดียวกับระนาด แต่มีขนาดใหญ่กว่า.

พรวน

หมายถึง[พฺรวน] น. โลหะทำเป็นรูปกลมกลวง มีลูกกลิ้งเล็ก ๆ อยู่ข้างในเพื่อให้เกิดเสียง ใช้ผูกคอสัตว์หรือข้อเท้าเป็นต้น เรียกว่า ลูกพรวน, กระพรวน หรือ ลูกกระพรวน ก็ว่า, (ถิ่น-พายัพ, อีสาน) มะหิ่ง หรือ หมากหิ่ง.

แพง

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน, พายัพ) ก. สงวน, หวง, เป็นที่รัก. ว. เป็นที่รัก.

โพน

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. จอมปลวก, เนินดิน.

มะหิ่ง,หมากหิ่ง

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) น. ลูกกระพรวน.

กระเดิด

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ปลากระดี่. (ดู กระดี่).

กระโลง

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. เครื่องสานด้วยใบลานชนิดหนึ่ง ใช้อย่างกระสอบ สำหรับใส่ข้าวเปลือกหรือข้าวสาร.

กระหยัง

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. สมุกใส่เครื่องนุ่งห่ม. (ลัทธิ. ภาค ๑๘ ตอน ๑); ภาชนะชนิดหนึ่งคล้ายตะกร้าสำหรับใส่ของ.