ผลการค้นหา

เสิร์ฟ

หมายถึงก. ยกอาหารหรือเครื่องดื่มมาบริการ เช่น บริกรเสิร์ฟอาหารให้ลูกค้า; (กีฬา) เริ่มส่งลูกให้ฝ่ายตรงข้ามรับ เช่น ฝ่ายไทยเป็นฝ่ายได้เสิร์ฟก่อน. (อ. serve).

สัญนิยม

หมายถึง[สันยะนิยม] น. การปฏิบัติหรือธรรมเนียมทั่วไปที่ใช้กันอยู่ในกลุ่มสังคมในขณะนั้น เช่น การไหว้เป็นสัญนิยมอย่างหนึ่งของคนไทย การใช้ตะเกียบคีบอาหารเป็นสัญนิยมในการกินอาหารของคนจีน. (อ. convention).

ภักษาหาร

หมายถึงน. เหยื่อ, อาหาร, อาหารที่กินประจำ, เช่น เนื้อเป็นภักษาหารของเสือ หญ้าเป็นภักษาหารของวัว.

ข้าวแกง

หมายถึงน. อาหารที่ขายมีข้าวกับแกงเป็นต้น, เรียกร้านอาหารประเภทนี้ว่า ร้านข้าวแกง.

โรงเลี้ยง

หมายถึงน. โรงสำหรับเป็นที่กินอาหารของทหาร.

แน่นท้อง

หมายถึงว. อึดอัดท้องเพราะกินอาหารมากเป็นต้น.

โภชนียะ

หมายถึง(แบบ) น. อาหารควรบริโภค. (ป., ส.).

อาหนู

หมายถึง[-หฺนู] น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.

ประกอบอาหาร

หมายถึงก. ทำหรือปรุงแต่งอาหารต่าง ๆ.

ร่วมวง

หมายถึงก. เข้าร่วมในวงอย่างในวงอาหารในวงไพ่.

อดอยาก

หมายถึงก. ไม่มีจะกิน, ขาดแคลนอาหาร, มีไม่พอกิน.

ผลาหาร

หมายถึง[ผะลาหาน] น. อาหารคือลูกไม้.