ผลการค้นหา

สุภัค

หมายถึงว. งาม, มีโชค. (ส.).

อิง

หมายถึงก. พิง เช่น อิงหมอน; พึ่ง, อาศัย, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ อาศัย เป็น อิงอาศัย.

อาศัยลำแข้งตัวเอง

หมายถึง(สำ) ก. ช่วยตัวเอง, พึ่งลำแข้งตัวเอง ก็ว่า.

เฮง

หมายถึง(ปาก) ว. โชคดี, เคราะห์ดี. (จ. เฮง ว่า โชคดี).

พำนัก

หมายถึงก. พัก, อาศัยอยู่, พะพิง.

อปภาคย์,อัปภาคย์

หมายถึง[อะปะพาก, อับปะพาก] ว. ปราศจากโชค, เคราะห์ร้าย, วาสนาน้อย, นิยมใช้เข้าคู่กับคำ อาภัพ เป็น อาภัพอัปภาคย์. (ส.).

น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่า

หมายถึง(สำ) น. การพึ่งพาอาศัยกัน.

นิวาส

หมายถึง[-วาด] (แบบ) น. ที่อยู่อาศัย, ที่พัก. (ป.).

ง้อ

หมายถึงก. ขอคืนดีด้วย, ขอพึ่งพาอาศัย.

ถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน

หมายถึงว. ต่างฝ่ายต่างพึ่งพาอาศัยกัน.

บ้านเคยอยู่ อู่เคยนอน

หมายถึง(สำ) น. สถานที่ตนเคยอยู่อาศัยมาก่อน.

พะพิง

หมายถึงก. พักพิงหรือแอบอิงอาศัย, พะ ก็ว่า.