ผลการค้นหา

คู่พิพาท

หมายถึง(กฎ) น. บุคคล ๒ ฝ่ายซึ่งมีกรณีโต้แย้งกัน.

ปิตุภูมิ

หมายถึง[-พูม] น. บ้านเกิด, เมืองเกิด.

ปาโมกข์

หมายถึงน. ผู้เป็นหัวหน้า, ผู้เป็นประธาน. (ป.).

ตั้วเหี่ย

หมายถึงน. ตำแหน่งหัวหน้าอั้งยี่, อั้งยี่. (จ.).

กุลบดี

หมายถึง[กุนละ-] น. หัวหน้าตระกูล. (ส.).

เจ้ากรม

หมายถึงน. หัวหน้ากรมในราชการฝ่ายทหาร, (โบ) หัวหน้ากรมในราชการฝ่ายพลเรือน เช่น เจ้ากรมสวนหลวง. (สามดวง), หัวหน้ากรมของเจ้าต่างกรม.

เสแสร้ง

หมายถึง[-แส้ง] ก. แกล้งทำให้เข้าใจเป็นอื่น, แกล้งทำไม่ตรงกับใจ, เช่น เขาเสแสร้งทำดีด้วยทั้ง ๆ ที่ไม่ชอบคนคนนั้น.

เทวินทร์,เทเวนทร์

หมายถึงน. หัวหน้าเทวดา. (ส.; ป. เทวินฺท).

นายกเทศมนตรี

หมายถึง(กฎ) น. ตำแหน่งหัวหน้าคณะเทศมนตรี.

โมกข์

หมายถึงว. หัวหน้า, ประธาน. (ป.; ส. มุขฺย).

โจก

หมายถึงน. หัวหน้า (มักใช้ในทางไม่สู้ดี).

ประภพ

หมายถึงน. การเกิดก่อน; แดน, ที่เกิด. (ส. ปฺรภว).