ผลการค้นหา

ไม้ทัณฑฆาต

หมายถึงเครื่องหมายสำหรับฆ่าอักษรตัวที่ไม่ต้องออกเสียง รูปดังนี้ ( ์ ) ทัณฑฆาต ก็ว่า

ตีเสียง

หมายถึงก. ขึ้นเสียง, ออกเสียงดังด้วยความโกรธ, (เป็นคำที่ผู้ใหญ่ใช้ว่าผู้น้อย).

ทัณฑฆาต

หมายถึงชื่อเครื่องหมายสำหรับฆ่าอักษรที่ไม่ต้องการออกเสียง มีรูปดังนี้ ( ์ ) ไม้ทัณฑฆาต ก็ว่า

ถุย

หมายถึงก. ถ่ม เช่น ถุยของในปากออกมา, ถ่มนํ้าลายมีเสียงดังเช่นนั้น; ออกเสียงดังเช่นนั้นแสดงกิริยาดูถูกดูหมิ่น.

ออกยักษ์ออกโขน

หมายถึงก. กระโดดโลดเต้นอึกทึกครึกโครมอย่างเล่นโขน, ทำท่าและออกเสียงเอะอะด้วยความโกรธ.

อ้อแอ้

หมายถึงว. อาการออกเสียงของเด็กที่เริ่มหัดพูด, อาการพูดไม่ชัดอย่างคนเมา.

เปิ๊ดสะก๊าด

หมายถึงมาจาก First class แต่สมัยก่อนคนไทยออกเสียงไม่ได้ จึงออกว่า เปิ๊ดสะก๊าด แทน เฟิรสต์คลาส

กระอ้อกระแอ้

หมายถึงว. อ้อแอ้, อาการออกเสียงของเด็กที่เริ่มหัดพูด, อาการที่พูดไม่ชัดอย่างคนเมา.

สัทศาสตร์

หมายถึง[สัดทะ-] น. วิชาว่าด้วยการศึกษาธรรมชาติของการออกเสียงและการเปล่งเสียงพูด. (อ. phonetics).

หนอ

หมายถึง[หฺนอ] อ. คำออกเสียงแสดงความรำพึง เช่น ชีวิตนี้ไม่เที่ยงหนอ น่าอนาถจริงหนอ.

เปล่ง

หมายถึง[เปฺล่ง] ก. ฉายออก, แผ่ออก, เช่น เปล่งรัศมี, ออกเสียง เช่น เปล่งเสียง. ว. แจ่มใส, สุกใส.

เอ่ย

หมายถึงก. เปล่งเสียงพูด, เริ่มพูด. ว. คำออกเสียงใช้ในความเพื่อให้ทาย เช่น นกอะไรเอ่ย.