ผลการค้นหา

ใจน้อย

หมายถึงว. โกรธง่าย.

เคียด

หมายถึงก. เคือง, โกรธ.

มาระ

หมายถึงก. โกรธ. (ช.).

ชะช้า

หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อเวลาโกรธหรือไม่ชอบใจเป็นต้น, ชะ ชะชะ หรือ ชัดช้า ก็ว่า.

ชัดช้า

หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อเวลาโกรธหรือไม่ชอบใจเป็นต้น, ชะ ชะชะ หรือ ชะช้า ก็ว่า.

อย่าหาทำ

หมายถึงเป็นสิ่งที่ไม่ควรทำ, อย่าทำ

พึ่ง

หมายถึงว. คำช่วยกริยาหมายถึงเวลาที่ล่วงไปหยก ๆ ในขณะที่พูดนั้น เช่น เขาพึ่งไป, เพิ่ง ก็ว่า; ใช้ประกอบหลังคำ อย่า เป็น อย่าพึ่ง หมายความว่า ห้ามไม่ให้กระทำในขณะนั้น เช่น อย่าพึ่งไป อย่าพึ่งกิน, เพิ่ง เพิก หรือ เพ่อ ก็ว่า.

หัวฟัดหัวเหวี่ยง

หมายถึงว. อาการที่โกรธจัด เช่น เขาโกรธจัด เดินหัวฟัดหัวเหวี่ยงออกไป.

เป็นฟืนเป็นไฟ

หมายถึงว. รุนแรง, เต็มที่, (ใช้แก่กริยาโกรธ) เช่น โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ.

คั่งแค้น

หมายถึงก. โกรธอัดอั้นอยู่ในใจ.

ขัดเคือง

หมายถึงก. โกรธเพราะถูกขัดใจเป็นต้น.

ประเดี๋ยวนี้

หมายถึงว. เวลานี้, ในเวลานี้, ทันที, เดี๋ยวนี้ ก็ว่า.