ผลการค้นหา

ต้มจนสุก,ต้มเสียสุก

หมายถึง(ปาก) ก. ล่อลวงให้หลงได้สำเร็จ.

ผัดเจ้าล่อ

หมายถึงก. ผัดให้หลงเชื่อรํ่าไปอย่างขอไปที.

หลง ๆ ลืม ๆ

หมายถึงว. เลอะเลือน, จำได้บ้างไม่ได้บ้าง, ขี้หลงขี้ลืม ก็ว่า.

สงบปากสงบคำ

หมายถึงก. นิ่ง, ไม่พูด, เช่น เขาเป็นคนสงบปากสงบคำ, ไม่โต้เถียง เช่น สงบปากสงบคำเสียบ้าง อย่าไปต่อล้อต่อเถียงเขาเลย.

วางใจ

หมายถึงก. เชื่อใจ, ไว้ใจ, เช่น อย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจคน จะจนใจเอง.

ตลบตะแลง

หมายถึงว. พลิกแพลงด้วยเล่ห์เหลี่ยมให้หลงเชื่อ, ปลิ้นปล้อน.

คำ

หมายถึงน. เสียงพูด, เสียงที่เปล่งออกมาครั้งหนึ่ง ๆ, เสียงพูดหรือลายลักษณ์อักษรที่เขียนหรือพิมพ์ขึ้นเพื่อแสดงความคิด โดยปรกติถือว่าเป็นหน่วยที่เล็กที่สุดซึ่งมีความหมายในตัว, ใช้ประกอบหน้าคำอื่นมีความหมายเช่นนั้น เช่น คำนาม คำกริยา คำบุรพบท; พยางค์ซึ่งเป็นส่วนย่อยของวรรคหรือบาทในฉันท์ แต่ละพยางค์ถือว่าเป็นคำหนึ่ง, ๒ วรรคของคำกลอน; ลักษณนามของเสียงพูด เช่น พูดคำหนึ่ง, ลักษณนามบอกจำพวกของเคี้ยวของกิน เช่น ข้าวคำหนึ่ง, ลักษณนามเรียก ๒ วรรคของคำกลอนว่า คำหนึ่ง.

คำ

หมายถึงน. ทองคำ เช่น หอคำ เชียงคำ.

เฟือน

หมายถึงว. หลง ๆ ลืม ๆ, เลือน.

มูฬห,มูฬห-

หมายถึง[มูนหะ-] ว. เขลา, หลง. (ป.).

โมหันธ์

หมายถึงน. ความมืดมนด้วยความหลง. (ป. โมห + อนฺธ).

ตัดหนามอย่าไว้หน่อ

หมายถึง(สำ) ก. ทำลายให้ถึงต้นตอ.