ตัวกรองผลการค้นหา
หัวหายตะพายขาด
หมายถึง(สำ) ว. อาการที่ชอบเที่ยวเตลิดไปไม่อยู่ติดบ้าน บางทีก็ไม่กลับบ้านเลย คล้ายวัวควายที่เชือกตะพายขาดเที่ยวเตลิดไป.
ทับเกษตร
หมายถึง[-กะเสด] น. ที่อยู่ริมเขตบ้าน, เขตที่, พระระเบียง.
บ้านพัก
หมายถึงน. บ้านที่ทางราชการหรือองค์การต่าง ๆ สร้างขึ้นให้เป็นที่อยู่ชั่วคราวของเจ้าหน้าที่.
คับแคบ
หมายถึงว. ไม่กว้างขวางพอ เช่น บ้านคับแคบ, ไม่เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ เช่น ใจคอคับแคบ.
แม่สายบัวแต่งตัวค้าง
หมายถึง(สำ) น. ผู้หญิงที่แต่งตัวคอยผู้มารับออกนอกบ้าน แต่เขาไม่มาตามนัด.
ซอมซ่อ
หมายถึง[ซอมมะ-] ว. ไม่โอ่โถง เช่น บ้านซอมซ่อ, ขะมุกขะมอม เช่น แต่งตัวซอมซ่อ.
ร่มไม้ชายคา
หมายถึง(สำ) น. ที่พึ่งพาอาศัย เช่น ต้องไปพึ่งร่มไม้ชายคาของผู้อื่น.
ร่มโพธิ์ร่มไทร
หมายถึง(สำ) น. ที่พึ่ง, ผู้ที่ให้ความคุ้มครองและความอบอุ่นใจ, เช่น พ่อแม่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของลูก.
ลูกดก
หมายถึงว. มีลูกถี่และมากกว่าปรกติ เรียกว่า พ่อลูกดก แม่ลูกดก.
บิตุจฉา
หมายถึง[-ตุดฉา] (แบบ) น. อา (ผู้หญิง), ป้า (ญาติฝ่ายพ่อ). (ป. ปิตุจฺฉา).
ประพิมพ์ประพาย
หมายถึงน. รูปพรรณสัณฐาน โดยเฉพาะหมายถึงลักษณะหรือส่วนที่คล้ายคลึงกัน เช่น เด็กคนนี้มีประพิมพ์ประพายคล้ายพ่อ.
ถ่ายแบบ
หมายถึงก. เอาแบบอย่าง; ถอดแบบ, ถอดลักษณะหรือนิสัยใจคอมา, เช่น ถ่ายแบบพ่อ ถ่ายแบบแม่.