ผลการค้นหา

สถาปนียพยากรณ์

หมายถึง[-นียะ-] น. การจำแนกธรรมหรือพยากรณ์ปัญหาธรรมโดยอาการนิ่ง.

กตัญญุตา

หมายถึง[กะตัน-] น. ความกตัญญู, ความเป็นผู้รู้อุปการคุณที่ท่านทำให้, ความเป็นผู้รู้คุณท่าน. (ป.).

สถาปนียวาที

หมายถึง[-นียะ-] น. ผู้จำแนกธรรมหรือพยากรณ์ปัญหาธรรมโดยการนิ่ง.

หมากัดอย่ากัดตอบ

หมายถึง(สำ) ก. อย่าลดตัวลงไปต่อสู้หรือต่อปากต่อคำกับคนพาลหรือคนที่มีศักดิ์ต่ำกว่า.

กระดุกกระดิก

หมายถึงว. อาการที่ขยับไปขยับมาไม่อยู่นิ่ง ๆ, ยักไปยักมา, ดุกดิก ก็ว่า.

ดุกดิก

หมายถึงก. อาการที่ขยับไปขยับมาไม่อยู่นิ่ง ๆ, ยักไปยักมา, กระดุกกระดิก ก็ว่า.

ดอกพิกุลร่วง

หมายถึง(สำ) เรียกอาการที่นิ่งไม่พูดว่า กลัวดอกพิกุลจะร่วง.

สำราก

หมายถึงก. พูดกระโชกโฮกฮาก เช่น อย่ามาสำรากกับฉันนะ.

รู้ดี

หมายถึงก. อวดรู้, สู่รู้, เช่น อย่ารู้ดีไปหน่อยเลย.

พ้องพาน

หมายถึงก. ประสบ, แตะต้อง, เช่น ขออย่าให้มีภัยอันตรายมาพ้องพาน.

ปัจจันตคาม

หมายถึงน. บ้านปลายเขตแดน. (ป.).

วสนะ

หมายถึง[วะสะ-] (แบบ) น. ที่อยู่, บ้าน; การอยู่. (ป.).