ผลการค้นหา

หมาขี้เรื้อน

หมายถึง(สำ) น. คนที่น่ารังเกียจ ไม่ควรคบหาสมาคมด้วย (ใช้กล่าวถึงผู้อื่นด้วยความดูถูกเหยียดหยาม).

ข้าวต้อง

หมายถึงน. ต้นข้าวในนาที่โศกใบเหลืองไป ซึ่งถือกันว่าถูกผีกระทำ.

หมาลอบกัด

หมายถึง(สำ) น. คนที่ลอบทำร้ายหรือกลั่นแกล้งผู้อื่นลับหลัง.

ปากหมา

หมายถึงว. ชอบพูดจาว่าร้ายคนอื่น.

ตายประชดป่าช้า

หมายถึง(สำ) ก. แกล้งทำหรือพูดแดกดันประชดอีกฝ่ายหนึ่ง แต่ตัวเองกลับเป็นฝ่ายเสียหายจากการทำหรือพูดนั้น.

แดกดัน

หมายถึงก. กล่าวกระทบกระแทกหรือประชดเพราะความไม่พอใจ.

หมาหวงก้าง

หมายถึง(สำ) น. คนที่หวงของที่ตนไม่มีสิทธิ์, คนที่กันท่าคนอื่นในสิ่งที่ตนได้ใช้ประโยชน์แล้วหรือใช้ประโยชน์ไม่ได้.

หมาเห็นข้าวเปลือก

หมายถึง(สำ) น. คนที่อยากได้สิ่งที่เป็นประโยชน์หรืออำนวยความสุขสำราญให้แก่ตน แต่สุดความสามารถที่จะเอามาใช้หรืออำนวยประโยชน์ให้แก่ตนได้.

เล่นกับหมา หมาเลียปาก

หมายถึง(สำ) ก. ลดตัวลงไปหรือวางตัวไม่เหมาะสมจึงถูกลามปาม, มักใช้เข้าคู่กับ เล่นกับสาก สากต่อยหัว.

ท้องเล็น

หมายถึงว. เรียกข้าวสารที่หุงยังไม่สุกดี ยังมีแกนเมล็ดข้าวเหลืออยู่บ้าง ว่า ข้าวท้องเล็น.

ก๊าซหุงต้ม,แก๊สหุงต้ม

หมายถึงน. แก๊สที่ประกอบด้วยสารอินทรีย์ที่ติดไฟได้ง่าย ใช้ในการหุงต้มเป็นต้น.

ประเทียด

หมายถึงก. ประชด; ว่าร้ายในเชิงเปรียบเทียบ.