ผลการค้นหา

เยี่ยวงัว

หมายถึง(ถิ่น-อุดร) น. ต้นกะทกรก. [ดู กะทกรก (๑)].

กระจอนหู

หมายถึง(ถิ่น) น. ตุ้มหู. (ลัทธิ. ภาค ๑๘ ตอน ๑).

เกล็ดหอย

หมายถึงน. (๑) เทียนเกล็ดหอย. (ดู เทียนเกล็ดหอย). (๒) ดู หญ้าเกล็ดหอย.

ว่านมีดยับ

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน, พายัพ) น. ว่านหางช้าง. (ดู หางช้าง ๑).

หมากข่วง

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกำจัด. (ดู กำจัด ๑).

จ๋วง

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นสนเขา. (ดู สน ๑).

ก่ำเบ้อ

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ผีเสื้อกลางวัน. (ดู ผีเสื้อ ๑).

ปลาตกน้ำตัวโต

หมายถึง(สำ) น. สิ่งที่เสียหรือสูญหายไปมักดูมีค่ามากเกินความเป็นจริง.

กายสุจริต

หมายถึง[กายยะสุดจะหฺริด] น. ความประพฤติชอบทางกาย ได้แก่ การไม่ฆ่าสัตว์ ๑ การไม่ลักทรัพย์ ๑ การไม่ประพฤติผิดในกาม ๑.

หอมกราย

หมายถึง(ถิ่น-จันทบุรี) น. ต้นขี้อ้าย. [ดู ขี้อ้าย (๑)].

ผักไผ่

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ผักแพว. [ดู แพว (๑)].

พิลิปดา

หมายถึงน. มาตราวัดมุม ได้แก่ ๑ ใน ๖๐ ของลิปดา.