ผลการค้นหา

กิโลมกะ

หมายถึง[-มะกะ] น. พังผืด. (ป.).

บรรพตศิขร

หมายถึง(แบบ) น. ยอดเขา. (ส. ปรฺวต + ศิขร).

กะง้องกะแง้ง

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ว. คดไปคดมา, งอไปงอมา.

กะเตง ๆ

หมายถึงว. ลักษณะที่ไปอย่างไม่เรียบร้อยคล้ายกับมีของถ่วงอยู่ข้างหนึ่ง เช่น อุ้มลูกกะเตง ๆ พายเรือกะเตง ๆ, กะเตงเรง ก็ว่า, ลักษณะที่ไปอย่างเรื่อยเปื่อย เช่น วัน ๆ ได้แต่กะเตง ๆ ไปโน่นไปนี่.

งมเข็มในมหาสมุทร

หมายถึง(สำ) ก. ค้นหาสิ่งที่ยากจะค้นหาได้, ทำกิจที่สำเร็จได้ยาก.

เอกบุคคล,เอกบุรุษ

หมายถึง[เอกกะบุกคน, เอกะบุกคน, เอกกะบุหฺรุด, เอกบุหฺรุด] น. คนเยี่ยมยอด, คนประเสริฐ.

วิกัต

หมายถึงว. วิกฤต. (ป. วิกต).

บรรพตวาสี

หมายถึง(แบบ) น. ชาวเขา. (ส. ปรฺวต + วาสินฺ).

พาต

หมายถึงน. ลม. (ป., ส. วาต).

มะหัล

หมายถึงว. แพง; หายาก. (ช.).

คิดสั้น

หมายถึงก. คิดทำลายตนเองเพราะหาทางออกไม่ได้.

หาบมิได้,หาบ่มิได้

หมายถึง[หาบอ-, หาบ่อ-] ว. ไม่มีเลย เช่น คนดีอย่างนี้หาบมิได้, บางทีใช้คร่อมกับคำอื่น เช่น เพชรเม็ดนี้หาตำหนิบ่มิได้.