ผลการค้นหา

เหินหาว

หมายถึงก. บินหรือเหาะไปในอากาศในระยะสูง.

เอ่อ

หมายถึงว. เริ่มไหลขึ้น, มีระดับสูงขึ้น, (ใช้แก่นํ้าในแม่นํ้าลำคลองเป็นต้น).

โป้งเป้ง

หมายถึงว. สูง ๆ ใหญ่ ๆ; เสียงดังเช่นนั้น.

พระนางเจ้า

หมายถึงน. ตำแหน่งพระมเหสี สูงกว่าพระนางเธอขึ้นไป.

กระเสด

หมายถึงน. หาดทรายที่ขึ้นสูงพ้นนํ้า.

สิงค์

หมายถึงน. เขาสัตว์ต่าง ๆ; เขา, ยอดเขา, ที่ที่สูงสุด. (ป.).

อุปริพุทธิ

หมายถึงว. กอบด้วยปัญญาอันสูง. (ส.).

เขา

หมายถึงน. เนินที่นูนสูงขึ้นไปเป็นจอมเด่น.

คอตั้งบ่า

หมายถึงว. อาการที่แหงนหน้าขึ้นสูง ๆ.

สันเขา

หมายถึงน. ส่วนสูงของภูเขาที่ยาวเป็นทิวพืดไป.

เลื่อนที่

หมายถึงก. เปลี่ยนที่, ได้ยศหรือบรรดาศักดิ์สูงไปกว่าเก่า.

จรวดจรี

หมายถึง[จฺรวดจะรี] (แบบ) น. ยอดแหลมสูง.