ค้นเจอ 863 รายการ

ขรรค์

หมายถึง[ขัน] น. ศัสตราวุธชนิดหนึ่ง มีคม ๒ ข้าง ที่กลางใบมีดทั้งหน้าและหลังเป็นสันเล็กคล้ายคมรูปหอก ด้ามสั้น. (ป. ขคฺค; ส. ขฑฺค).

เหยือก

หมายถึง[เหฺยือก] น. ภาชนะใส่น้ำเป็นต้น มีขนาดใหญ่และสูงกว่าถ้วย มีหูอยู่ข้าง ๆ ข้างเดียว.

รอบคอบ

หมายถึงว. ทั่ว, ถ้วนถี่, เช่น พิจารณาอย่างรอบคอบ, ระวังเหตุการณ์ข้างหน้าข้างหลังเสมอ, ไม่เผอเรอ, เช่น ดูแลให้รอบคอบ.

คุ

หมายถึงว. ไหม้ระอุอยู่ข้างในอย่างไฟที่ไหม้ขอนไม้ระอุอยู่ข้างใน. (ปาก) ก. ดุ เช่น ถูกคุ.

ถอนสายบัว

หมายถึงก. ถวายคำนับแบบผู้หญิง โดยยืนตรงแล้วชักขาข้างใดข้างหนึ่งไปข้างหลังพร้อมกับย่อเข่าและก้มศีรษะเล็กน้อย เป็นการแสดงความเคารพของสตรีต่อเจ้านายชั้นสูง.

ผมเป๋

หมายถึงน. ทรงผมผู้ชายที่หวีแสกข้าง.

กบทู

หมายถึงน. สันแห่งหลังคาเรือน, ไม้ข่มข้างกลอน.

ถอยหลัง

หมายถึงก. เคลื่อนไปข้างหลัง, โดยปริยายหมายความว่า ไม่เจริญก้าวหน้า.

ยัดไส้

หมายถึงว. ที่มีสิ่งอื่นบรรจุอยู่ข้างใน เช่น เป็ดยัดไส้. ก. สอดของปลอมไว้ข้างใน เช่น ธนบัตรยัดไส้.

วาม,วาม-,วาม-,วามะ,วามะ

หมายถึง[วามะ-] ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. (ป., ส.).

เครื่องมั่น

หมายถึงน. สัปคับช้างชนิดที่มีศัสตราวุธทั้ง ๒ ข้าง.

ขนาบ

หมายถึง[ขะหฺนาบ] ก. ประกบเข้าให้แน่น เช่น เอาไม้ขนาบทั้งข้างล่างข้างบนหรือขนาบข้างเป็นต้น, ประชิดเข้าไปทั้ง ๒ ข้าง เช่น กองทัพตีขนาบ, ติดชิดกันอยู่ทั้ง ๒ ข้าง เช่น ที่ดินขนาบคาบเกี่ยวกัน; (ปาก) ดุดันเอา เช่น ถูกขนาบ; โดยปริยายหมายความว่า เรื่อยมา, ตลอดมา, เช่น รับของถวายกันขนาบมา. (ประพาสมลายู).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ