ผลการค้นหา

ยางมะตูม

หมายถึงน. เรียกไข่ที่ต้มหรือทอดยังไม่สุกดี ไข่แดงมีลักษณะเป็นยางเหนียว ๆ คล้ายยางมะตูม (ยางที่หล่อเม็ด).

ระฆัง

หมายถึงน. เครื่องใช้ตีให้เกิดเสียงเป็นอาณัติสัญญาณ หล่อด้วยทองเหลืองเป็นต้น รูปคล้ายลูกฟักตัด มีหูติดอยู่ตอนบน.

หางหนู

หมายถึงน. หางเปียขนาดเล็กและสั้นที่บริเวณท้ายทอยโดยโกนผมที่เหลือออกทั้งหมด; เรียกตะไบเล็ก ๆ ที่มีลักษณะกลมเรียวว่า ตะไบหางหนู; ส่วนของแขนงช่อดอกของหมากและมะพร้าวที่ดอกเพศผู้ร่วงหมดแล้ว.

ปีบ

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Millingtonia hortensis L.f. ในวงศ์ Bignoniaceae ใบเป็นใบประกอบ ดอกยาว สีขาว กลิ่นหอม ดอกแห้งใช้ประสมยาสูบ, พายัพเรียก กาซะลอง, อีสานเรียก กางของ.

จัมปา

หมายถึงน. จำปา, แหนบรูปคล้ายกลีบดอกจำปาซึ่งติดอยู่กับแกนในประแจจีน สำหรับยันไม่ให้กุญแจหลุดออกจากกัน.

ดาวเรือง

หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Tagetes erecta L. ในวงศ์ Compositae ใบเป็นจัก ดอกเป็นกระจุก สีเหลือง.

บัวขม

หมายถึงน. บัวสายพันธุ์หนึ่งในสกุล Nymphaea ดอกเล็ก สีขาว สายกินได้ หัวมีรสขม.

อังกาบหนู

หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Barleria prionitis L. ในวงศ์ Acanthaceae ลำต้นมีหนาม ดอกสีเหลือง.

พญาไม้

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Podocarpus wallichianus Presl ในวงศ์ Podocarpaceae ดอกสีเหลือง ฝักเล็ก.

นมควาย

หมายถึงน. ชื่อไม้เถาชนิด Uvaria hahnii J. Sinclair ในวงศ์ Annonaceae ดอกสีแดงเข้ม.

อังกาบ

หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Barleria cristata L. ในวงศ์ Acanthaceae ลำต้นไม่มีหนาม ดอกสีม่วง.

ดอกลำดวน

หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งสาลีเคล้านํ้าตาลกับนํ้ามัน ปั้นเป็นดอก ๓ กลีบอย่างดอกลำดวน แล้วอบหรือผิง.