ผลการค้นหา

ปากจั่น

หมายถึงน. ประตูน้ำอย่างโบราณที่ใช้ไม้ซุงขวาง.

ปากม้า

หมายถึงว. ปากร้าย, ชอบพูดหยาบคาย.

ปากเสียง

หมายถึงก. โต้เถียง, ทะเลาะ, ในคำว่า เป็นปากเสียง มีปากเสียง. น. ผู้พูดหรือโต้เถียงแทน เช่น ผู้แทนราษฎรเป็นปากเสียงของประชาชน.

เห่า

หมายถึงก. อาการส่งเสียงสั้น ๆ ของหมา.

เย็บปาก

หมายถึง(ปาก) ก. ปิดปากเงียบไม่ยอมพูด.

ภาษาปาก

หมายถึงน. ภาษาพูดที่แสดงความคุ้นเคย ไม่เหมาะที่จะใช้เป็นพิธีรีตอง เช่น ตาแป๊ะ ตะบี้ตะบัน เทน้ำเทท่า.

จู

หมายถึงน. ชื่อหมาชนิดหนึ่งตัวเล็ก ๆ ขนยาวปุกปุย เรียกว่า หมาจู.

อิก

หมายถึง(ปาก) ว. อีก.

ปากพล่อย

หมายถึงก. พูดโดยไม่คำนึงว่าเป็นเรื่องจริงหรือไม่จริง.

เป่าปาก

หมายถึงก. เอานิ้วมือใส่ปากแล้วเป่าให้เกิดเสียง; หายใจทางปากเพราะเหนื่อยมาก.

ผิดปาก

หมายถึงก. ผิดไปจากที่พูด เช่น ผิดปากว่าเสียเมื่อไหร่ ไม่ผิดปาก.

มีปากมีเสียง

หมายถึงก. ทะเลาะกัน, ทุ่มเถียงกัน.