ค้นเจอ 483 รายการ

สารไมย

หมายถึง[สาระไม] น. หมา. (ป. สารเมยฺย; ส. สารเมย).

พึ่ง

หมายถึงว. คำช่วยกริยาหมายถึงเวลาที่ล่วงไปหยก ๆ ในขณะที่พูดนั้น เช่น เขาพึ่งไป, เพิ่ง ก็ว่า; ใช้ประกอบหลังคำ อย่า เป็น อย่าพึ่ง หมายความว่า ห้ามไม่ให้กระทำในขณะนั้น เช่น อย่าพึ่งไป อย่าพึ่งกิน, เพิ่ง เพิก หรือ เพ่อ ก็ว่า.

วอแว

หมายถึงก. รบกวน, เซ้าซี้, เช่น เขากำลังอารมณ์เสีย อย่าเข้าไปวอแว; เกาะแกะ เช่น อย่าไปวอแวลูกสาวเขา.

ลูกไล่

หมายถึงน. ปลากัดหรือปลาเข็มที่ใช้สำหรับให้ปลาที่เลี้ยงไว้ไล่เพื่อซ้อมกำลัง, โดยปริยายหมายถึงคนที่ยอมเป็นรองเขาเสมอ.

ฟัน

หมายถึงน. กระดูกเป็นซี่ ๆ อยู่ในปากสำหรับกัด ฉีกเคี้ยวอาหาร, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฟันเลื่อย ฟันจักร.

กัจฉปะ

หมายถึง[กัดฉะปะ] (แบบ) น. เต่า เช่น หมู่มัจฉกัจฉปะทุกสิ่งสรรพ์. (ม. ร่ายยาว จุลพน). (ป., ส.).

แก้แค้น

หมายถึงก. ทำตอบด้วยความแค้นหรือเพื่อให้หายแค้น.

หา

หมายถึงว. เสียงซักหรือเตือนให้ตอบ เช่น ว่ากระไรหา.

ไม่หือไม่อือ

หมายถึง(ปาก) ว. ไม่ตอบ, ไม่ขานรับ, เช่น เรียกแล้วก็ยังไม่หือไม่อือ.

สอบปากเปล่า

หมายถึงก. สอบโดยวิธีซักถามให้ตอบด้วยวาจา.

จำเลย

หมายถึงน. (กฎ) บุคคลผู้ถูกฟ้องต่อศาลแล้ว; ผู้ถูกฟ้องความ. (กลอน) ก. เฉลย, ตอบ. (ข. จํเลิย ว่า ผู้ตอบ).

สู่รู้

หมายถึงก. อวดรู้ เช่น ถ้าไม่รู้จริง อย่าสู่รู้.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ