ผลการค้นหา

ปหาส

หมายถึง[ปะ-] น. ประหาส. (ป.; ส. ปฺรหาส).

อุปบัติ

หมายถึง[อุปะบัด, อุบปะบัด] น. การเข้าถึง เช่น คติอุปบัติ = การเข้าถึงคติ, การเกิด. (ป. อุปปตฺติ).

อุปสมบัน,อุปสัมบัน

หมายถึง[อุปะ-, อุบปะ-] น. ผู้อุปสมบทแล้ว, ภิกษุ, คู่กับ อนุปสัมบัน ได้แก่ผู้ที่ไม่ได้อุปสมบท คือ สามเณรและคฤหัสถ์. (ป. อุปสมฺปนฺน).

ปริภุญช์

หมายถึง[ปะริพุน] ก. กิน. (ป., ส.).

ปลาสนาการ

หมายถึง[ปะลาดสะนากาน] ก. หนีไป. (ป.).

ยาปน,ยาปน-

หมายถึง[-ปะนะ-] น. การยังชีวิตให้เป็นไป. (ป., ส. ยาปน ว่า การยัง...ให้เป็นไป).

พบพาน

หมายถึงก. ปะกัน, เจอกัน, มักใช้ในความปฏิเสธ เช่น ไม่ประสบพบพาน.

กลอุปกรณ์

หมายถึง[กนอุปะกอน, กนอุบปะกอน] น. อุปกรณ์เชิงกลที่ออกแบบหรือผลิตขึ้นเพื่อใช้ในกิจการอย่างใดอย่างหนึ่ง.

สมุจเฉทปหาน

หมายถึง[-ปะหาน] น. การละกิเลสได้ขาดอย่างพระอรหันต์.

ปวาล

หมายถึง[ปะวาน] น. ประวาล. (ป.; ส. ปฺรวาล).

ปวีณ

หมายถึง[ปะวีน] ว. ฉลาด, มีฝีมือดี. (ป.).

ปสาท

หมายถึง[ปะ-] น. ประสาท. (ป.; ส. ปฺรสาท).