ค้นเจอ 1,211 รายการ

พริกแกว

หมายถึงดู ขี้หนู ๑ (๑).

ถั่วนา

หมายถึงดู กระด้าง ๑ (๑).

ลูกเอ็น,ลูกเอ็ล

หมายถึงดู กระวาน ๑ (๑).

ขี้ยอก

หมายถึงน. ชื่อปลานํ้าจืดชนิด Mystacoleucus marginatus ในวงศ์ Cyprinidae รูปร่างทั่วไปคล้ายปลาตะเพียน เว้นแต่มีหนามแข็งยื่นจากต้นครีบหลังออกไปข้างหน้า, ชื่อนี้เรียกกันเฉพาะในเขตแม่นํ้าปิงเท่านั้น ในเขตแม่นํ้าน่านเรียก หนามไผ่, ปักษ์ใต้เรียก หญ้า.

บ่ง

หมายถึงก. ชี้, ระบุ, อ้างหรือแสดงให้รู้โดยเจาะจง, เช่น การกระทำของเขาบ่งชัดอยู่แล้วว่าเขาเป็นผู้กระทำผิด; ใช้ของแหลม ๆ แทงที่เนื้อเพื่อเอาหนามเป็นต้นที่ฝังอยู่ในเนื้อหรือหนองออก เช่น บ่งหนาม บ่งหนอง.

สีเสียดเหนือ

หมายถึงดู สีเสียด ๑ (๑).

ระกำนา,ระกำป่า

หมายถึงดู ระกำ ๑ (๑).

เปราะหอม

หมายถึงดู เปราะ ๑ (๑).

รวก

หมายถึงน. ชื่อไผ่ชนิด Thyrsostachys siamensis Gamble ในวงศ์ Gramineae ขึ้นเป็นกอ ลำเล็กยาวเรียว ไม่มีหนาม.

คันหามเสือ

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดเล็ก ๒ ชนิดในวงศ์ Araliaceae คือ ชนิด Trevesia valida Craib ขึ้นตามหินใกล้ลำธารในป่า ลำต้นมีหนามห่าง ๆ และชนิด Aralia montana Blume ลำต้นและใบมีหนาม ใบเป็นใบประกอบ ยาวประมาณ ๑ เมตร.

หนามพรม

หมายถึงน. ชื่อไม้พุ่มชนิด Carissa cochinchinensis Pierre ในวงศ์ Apocynaceae ต้นมีหนามแข็ง, พรม ก็เรียก.

เหลาชะโอน

หมายถึง[เหฺลา-] น. ชื่อปาล์มชนิด Oncosperma tigillaria Ridl. ในวงศ์ Palmae ขึ้นเป็นกอ ลำต้นมีหนามตามปล้อง.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ