ผลการค้นหา

สังฆาทิเสส

หมายถึง[-เสด] น. ชื่ออาบัติหนักหมวดหนึ่งรองจากปาราชิก. (ป.).

พระรอง

หมายถึงน. ตัวรองฝ่ายชายในการแสดงละครหรือภาพยนตร์เป็นต้น.

กลางหาว

หมายถึงน. กลางแจ้ง เช่น รองนํ้าฝนกลางหาว, บนฟ้า เช่น เครื่องบินรบกันกลางหาว.

จุ้น

หมายถึงน. ที่รองภาชนะเช่นถ้วยหรือป้าน ทำด้วยไม้หรือกระเบื้องเป็นต้น.

นางรอง

หมายถึงน. ตัวรองฝ่ายหญิงในการแสดงละครหรือภาพยนตร์เป็นต้น.

สลอน

หมายถึง[สะหฺลอน] ว. เห็นเด่นสะพรั่ง เช่น นั่งหน้าสลอน ยกมือสลอน.

ค่อน

หมายถึงว. มากกว่าครึ่ง, เกือบเต็ม, เช่น ข้าวค่อนหม้อ นั่งคอยมาค่อนวัน.

ตาไว

หมายถึงว. ลักษณะของตาที่เห็นอะไรได้รวดเร็ว เช่น ตาไวเห็นคนรู้จักนั่งรถผ่านไป.

หงุบ,หงุบ ๆ

หมายถึงว. อาการที่ฟุบหัวลงเมื่อเวลาง่วงนอน เช่น เขานั่งโงกหงุบ.

เป็นแดน

หมายถึงว. เป็นไปเสมอ, เป็นประจำ, เช่น นั่งที่ไหนนินทาเขาเป็นแดน. (สุภาษิตสอนหญิง).

นั่งขัดสมาธิ

หมายถึง[-สะหฺมาด] ก. นั่งคู้เข่าทั้ง ๒ ข้างให้แบะลงที่พื้น แล้วเอาขาไขว้กันทับฝ่าเท้า, (ปาก) นั่งขัดตะหมาด.

แมะ

หมายถึงก. นั่งหรือวางของทิ้งไว้ชั่วคราว เช่น เอาไปแมะไว้, แหมะ ก็ว่า. ว. อาการที่นั่งหรือวางของทิ้งไว้ชั่วคราว เช่น พอเหนื่อยก็นั่งแมะตรงนี้เอง, แหมะ ก็ว่า.