ผลการค้นหา

ค้ำชู

หมายถึงก. บำรุงให้เจริญขึ้น, พยุงให้สูงขึ้น.

ลิ่ว

หมายถึงว. อาการที่เห็นไกลลิบหรือสูงลิบ เช่น เรืออยู่ไกลลิ่ว ภูเขาสูงลิ่ว.

ง่อน

หมายถึงน. ก้อนดินหรือหินที่ตั้งสูงขึ้นไป เช่น เงื้อมง่อน ว่า เงื้อมแห่งก้อนดินหรือหินที่ตั้งสูงขึ้นไป.

หนา

หมายถึงน. ส่วนสูงมากจากผิวพื้น. ว. มีส่วนสูงมากจากผิวพื้น; แน่นทึบ, มาก, ตรงข้ามกับ บาง.

ออกญา

หมายถึงน. บรรดาศักดิ์ชั้นสูงที่พระราชทานในสมัยอยุธยา สูงกว่าออกพระ เข้าใจว่ามาจากเขมร.

อันติม,อันติม-,อันติมะ

หมายถึง[อันติมะ-] ว. สุดท้าย, สูงสุด, เช่น ความจริงอันติมะ คือ ความจริงสุดท้าย ความจริงสูงสุด. (ป.; อ. ultimate).

อุจ

หมายถึงว. สูง, ระหง. (ป., ส. อุจฺจ).

นุ่งกระโจมอก

หมายถึงก. นุ่งผ้าถุงสูงปิดอก.

ร่วมสมัย

หมายถึงว. สมัยปัจจุบัน เช่น ประวัติศาสตร์ร่วมสมัย ศิลปะร่วมสมัย; รุ่นราวคราวเดียวกัน, สมัยเดียวกัน, เช่น ลุงกับพ่อเป็นคนร่วมสมัยกัน.

เลอมาน

หมายถึงว. เหนือจิตใจ, สุดใจ, จิตใจสูงสุด.

หัวปลวก

หมายถึงน. จอมปลวก, รังปลวกที่เป็นดินสูงขึ้น.

เพดานบิน

หมายถึงน. ระดับสูงสุดที่เครื่องบินสามารถบินได้.