ค้นเจอ 944 รายการ

ลิ่ว

หมายถึงว. อาการที่เห็นไกลลิบหรือสูงลิบ เช่น เรืออยู่ไกลลิ่ว ภูเขาสูงลิ่ว.

ง่อน

หมายถึงน. ก้อนดินหรือหินที่ตั้งสูงขึ้นไป เช่น เงื้อมง่อน ว่า เงื้อมแห่งก้อนดินหรือหินที่ตั้งสูงขึ้นไป.

สิบพ่อค้าไม่เท่าพระยาเลี้ยง

หมายถึง(สำ; โบ) น. พ่อค้าหลายคนเลี้ยงก็สู้ขุนนางผู้ใหญ่คนเดียวเลี้ยงไม่ได้.

หนา

หมายถึงน. ส่วนสูงมากจากผิวพื้น. ว. มีส่วนสูงมากจากผิวพื้น; แน่นทึบ, มาก, ตรงข้ามกับ บาง.

ออกญา

หมายถึงน. บรรดาศักดิ์ชั้นสูงที่พระราชทานในสมัยอยุธยา สูงกว่าออกพระ เข้าใจว่ามาจากเขมร.

อันติม,อันติม-,อันติมะ

หมายถึง[อันติมะ-] ว. สุดท้าย, สูงสุด, เช่น ความจริงอันติมะ คือ ความจริงสุดท้าย ความจริงสูงสุด. (ป.; อ. ultimate).

อุจ

หมายถึงว. สูง, ระหง. (ป., ส. อุจฺจ).

นุ่งกระโจมอก

หมายถึงก. นุ่งผ้าถุงสูงปิดอก.

ต้นชนดอก

หมายถึงน. ดอกเบี้ยเพิ่มขึ้นจนมีจำนวนเท่า ๆ กับเงินต้น, ดอกชนต้น ก็ว่า.

ประเมิน

หมายถึงก. กะประมาณค่าหรือราคาเท่าที่ควรจะเป็น เช่น ประเมินราคา.

ก้ำกึ่ง

หมายถึงว. เกือบเท่า ๆ กัน, พอ ๆ กัน, ไล่เลี่ยกัน, เช่น ฝีมือกํ้ากึ่งกัน.

แสก

หมายถึงน. แนวที่อยู่ระหว่างกลาง ในคำว่า แสกผม แสกหน้า. ก. แบ่งผมออกเป็น ๒ ส่วนเท่า ๆ กัน เรียกว่า แสกกลาง, ถ้าไม่เท่ากัน เรียกว่า แสกข้าง. ว. เรียกผมที่หวีแบ่งออกเป็น ๒ ส่วนเท่า ๆ กันว่า ผมแสกกลาง, เรียกผมที่หวีแบ่งออกเป็น ๒ ส่วนไม่เท่ากันว่า ผมแสกข้าง.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ