ตัวกรองผลการค้นหา
ธรรมะธัมโม
หมายถึงว. เรียกคนที่เคร่งครัดในศาสนาว่า คนธรรมะธัมโม.
นานาจิตตัง
หมายถึงว. ต่างจิตต่างใจ, ต่างคนก็ต่างความคิดเช่นคนหนึ่งถูกกับอากาศเย็น แต่อีกคนหนึ่งถูกกับอากาศร้อน.
วาโมร
หมายถึง[-โมน] น. คนป่า, คนรำ. (ช.).
หน้าเซ่อ
หมายถึงว. อาการที่วางหน้าไม่รู้ไม่ชี้หรือทำเป็นไม่รู้เรื่อง เช่น ตีหน้าเซ่อ.
ภักษการ
หมายถึงน. คนทำอาหาร, คนครัว. (ส.).
มฤคย์
หมายถึง[มะรึก] ว. สิ่งที่ควรติดตาม, สิ่งที่ต้องการ. (ส.).
ส่งเสีย
หมายถึงก. ให้การอุดหนุน, เกื้อกูล, เช่น ส่งเสียลูกเรียนหนังสือ.
วิ่งวัว
หมายถึงก. ให้คน ๒ คนวิ่งแข่งกัน, วิ่งงัว ก็ว่า.
เอกภักดิ์
หมายถึง[เอกกะ-] ว. จงรักต่อคนคนเดียว, ซื่อตรง.
คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ
หมายถึง(สำ) น. คนรักมีน้อย คนชังมีมาก.
หูป่าตาเถื่อน
หมายถึงว. รู้ไม่ทันเหตุการณ์เพราะอยู่ห่างไกลหรือไม่สนใจเป็นต้น, โดยปริยายหมายความว่า ไม่รู้ขนบธรรมเนียมว่าควรปฏิบัติอย่างไรเพราะไม่ได้รับการอบรม เช่นคนสามัญเดินบนลาดพระบาท.
เมืองผี
หมายถึงน. โลกของคนตาย, แดนของคนที่ตายแล้ว.