ผลการค้นหา

กระพังเหิร

หมายถึงน. ชื่อการฟันด้วยขอช้างอย่างหนึ่ง คือฟันให้หยุดอย่างชะงัก. (ตำราขี่ช้าง).

วิจิตรศิลป์

หมายถึง[-จิดตฺระสิน, -จิดสิน] น. ศิลปะที่มุ่งแสดงในด้านคุณภาพของความงามมากกว่าประโยชน์ใช้สอย.

อาสิญจ์

หมายถึง[-สิน] ก. โปรย, รด, หลั่ง, ประพรม. (ป.).

กัดฟัน

หมายถึงก. เอาฟันต่อฟันกดกันไว้แน่น เป็นอาการแสดงถึงความอดกลั้น, โดยปริยายหมายความว่า มานะ; ขบฟันในเวลานอนหลับ.

ไม้ฝ้า,ไม้เพดาน

หมายถึงน. ไม้กระดานแผ่นบาง ๆ ใช้สำหรับตีทำฝ้าหรือเพดาน.

แมก

หมายถึงน. ไม้, กิ่งไม้, ค่าคบไม้, เช่น นกหกจับแมกไม้.

แพ้ฟัน

หมายถึงว. ฟันหักเร็วกว่าธรรมดา.

แห้น

หมายถึงก. แทะ, กัดด้วยฟันหน้า.

เข็ดฟัน

หมายถึงก. เสียวฟันเพราะกินของเปรี้ยว.

หวะ

หมายถึงว. เป็นแผลลึก เช่น ถูกฟันหลังหวะ.

หักร้างถางพง

หมายถึงก. ฟันป่าพงลงให้เตียน.

ทำฟัน

หมายถึงก. ทำให้ฟันอยู่ในสภาพปรกติหรือใช้การได้ด้วยการอุด ถอน หรือใส่ฟันใหม่ เป็นต้น.