ผลการค้นหา

เสียวฟัน

หมายถึงก. รู้สึกแปลบที่ฟันเพราะเคลือบฟันสึกหรือฟันเป็นรูเป็นต้น.

เลี่ยมฟัน

หมายถึงก. ใช้โลหะเช่นทอง นาก หุ้มฟันเพื่อความสวยงามเป็นต้น.

รากฟัน

หมายถึงน. ส่วนของฟันที่ฝังอยู่ในกระดูกที่เป็นเบ้าของฟัน.

ฟันหลอ

หมายถึงน. ฟันที่มีช่องว่างระหว่างฟันซึ่งเกิดจากฟันหลุด กร่อน หรือหักจนถึงโคนฟัน เป็นต้น.

ทนตกาษฐ์

หมายถึง[-กาด] น. ไม้สีฟัน คือท่อนไม้เล็ก ๆ สำหรับถูฟันให้สะอาด ทำจากต้นไม้ต่าง ๆ เช่น ไม้คนทา. (ส. ทนฺต + กาษฺ).

เคลือบฟัน

หมายถึงน. ผิวนอกของฟันที่หุ้มเนื้อฟันอยู่.

ดอกไม้

หมายถึงน. ฟันของเด็กที่แรกขึ้น.

ฟันน้ำนม

หมายถึงน. ฟันชุดแรก.

ไม้

หมายถึงน. คำรวมเรียกพืชทั่วไป โดยปรกติมีราก ลำต้น กิ่ง ก้าน และใบ, เรียกเนื้อของต้นไม้ที่ใช้ทำสิ่งของต่าง ๆ มีลักษณะเป็นท่อน แผ่น หรือดุ้น เป็นต้น, คำประกอบหน้าสิ่งของบางอย่างที่มีลักษณะยาวซึ่งทำด้วยไม้หรือเดิมทำด้วยไม้ เช่น ไม้กวาด ไม้พาย ไม้เท้า ไม้จิ้มฟัน, คำนำหน้าบอกประเภทต้นไม้ เช่น ไม้ยาง ไม้ดำ ไม้แดง, ท่ารำและท่าตีกระบี่กระบองท่าหนึ่ง ๆ เรียกว่า ไม้หนึ่ง ๆ, โดยปริยายหมายความว่า ท่าที เช่น เขาจะมาไม้ไหน, ลักษณนามเรียกของเช่นปลาย่างที่เสียบไม้เรียงเป็นตับว่า ปลาไม้หนึ่ง ปลา ๒ ไม้, เรียกผ้าที่ม้วนโดยมีไม้อยู่ข้างในว่า ผ้าไม้หนึ่ง ผ้า ๒ ไม้; เรียกลักษณะของสถาปัตยกรรมและศิลปกรรมไทยที่ย่อตรงมุมของฐาน แท่น เสา หรือเครื่องยอด เป็นมุมเล็ก ๆ มุมละ ๓ มุม รวม ๔ มุมใหญ่ ได้ ๑๒ มุมเล็ก ว่า ย่อไม้สิบสอง หรือ ย่อมุมไม้สิบสอง แม้ย่อมากกว่ามุมละ ๓ ก็ยังเรียกว่า ย่อไม้สิบสอง หรือ ย่อมุมไม้สิบสอง.

สิญจ,สิญจ-,สิญจน์

หมายถึง[สินจะ-, สิน] ก. รดนํ้า; รดนํ้ามนต์, สรงมุรธาภิเษก. (ป., ส.).

ฟันถาวร,ฟันแท้

หมายถึงน. ฟันชุดที่ ๒ ซึ่งขึ้นภายหลังฟันนํ้านม.

คลองเลื่อย

หมายถึงน. ร่องไม้ที่เลื่อยเลื่อยเข้าไป, แนวฟันของเลื่อย.