ผลการค้นหา

กินบุญ

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน, ชาวไทยอิสลาม) ก. กินเลี้ยงในงานทำบุญ.

ก

หมายถึงพยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.

ไก่ได้พลอย

หมายถึงการที่ได้ของมีค่ามาแต่ไม้รู้คุณค่าของสิ่งนั้น

ละเมียดละไม

หมายถึงก. สุภาพนุ่มนวล เช่น กิริยามารยาทละเมียดละไม สำนวนละเมียดละไม, แนบเนียนไม่ขัดเขิน เช่น เข้าพระเข้านางได้ละเมียดละไม.

รัดกุม

หมายถึงว. ไม่รุ่มร่าม, กระชับ, ไม่ยาวเยิ่นเย้อ, เช่น แต่งตัวรัดกุม สำนวนรัดกุม.

หยดย้อย

หมายถึงว. ไพเราะจับใจ เช่น สำนวนหยดย้อย, ชดช้อยอ่อนหวาน เช่น งามหยดย้อย.

อุปมาโวหาร

หมายถึงน. สำนวนเขียนที่กล่าวถึงเรื่องราวโดยยกสิ่งต่าง ๆ ขึ้นมาเปรียบเทียบประกอบ.

ฟั่นเฝือ

หมายถึงว. รกชัฏ, ยุ่งเหยิง, ปนคละกันยุ่ง, เคลือบคลุม เช่น สำนวนฟั่นเฝือ.

เกลี้ยงเกลา

หมายถึงว. หมดจดหรือเรียบร้อย เช่น หน้าตาเกลี้ยงเกลา หนังสือเล่มนี้สำนวนเกลี้ยงเกลา.

ผู้ไทย

หมายถึงน. ชนชาติไทยสาขาหนึ่งแถวสิบสองจุไทย.

วาทศิลป์

หมายถึงน. ศิลปะในการใช้ถ้อยคำสำนวนโวหารให้ประทับใจ. (อ. rhetoric).

อัฐฬส

หมายถึง[อัดลด] น. ราคาถูก ในสำนวนว่า ไม่กี่อัฐฬส, ไม่กี่อัฐ ก็ว่า.