ค้นเจอ 227 รายการ

เมื่อนั้น

หมายถึงว. คำขึ้นต้นข้อความของบทละคร (ใช้แก่ตัวละครที่เป็นตัวเจ้าหรือเป็นตัวเอกในตอนนั้น ๆ).

หยดย้อย

หมายถึงว. ไพเราะจับใจ เช่น สำนวนหยดย้อย, ชดช้อยอ่อนหวาน เช่น งามหยดย้อย.

อุปมาโวหาร

หมายถึงน. สำนวนเขียนที่กล่าวถึงเรื่องราวโดยยกสิ่งต่าง ๆ ขึ้นมาเปรียบเทียบประกอบ.

ฟั่นเฝือ

หมายถึงว. รกชัฏ, ยุ่งเหยิง, ปนคละกันยุ่ง, เคลือบคลุม เช่น สำนวนฟั่นเฝือ.

เกลี้ยงเกลา

หมายถึงว. หมดจดหรือเรียบร้อย เช่น หน้าตาเกลี้ยงเกลา หนังสือเล่มนี้สำนวนเกลี้ยงเกลา.

วาทศิลป์

หมายถึงน. ศิลปะในการใช้ถ้อยคำสำนวนโวหารให้ประทับใจ. (อ. rhetoric).

ร่ายรำ

หมายถึงก. เดินหรือจับระบำไปตามจังหวะดนตรีของละครรำ.

กรีด

หมายถึง[กฺรีด] ก. มีท่วงท่าที่มีลีลางดงามอย่างละครรำ.

ชวนหัว

หมายถึงว. ที่ทำให้ขบขัน เช่น เรื่องชวนหัว ละครชวนหัว.

อัฐฬส

หมายถึง[อัดลด] น. ราคาถูก ในสำนวนว่า ไม่กี่อัฐฬส, ไม่กี่อัฐ ก็ว่า.

อภินัย

หมายถึงน. การแสดงละคร, การแสดงท่าทาง. (ป., ส.).

ติดตลก

หมายถึงก. เอาตัวตลกมาเล่นแทรกเพื่อให้ตัวละครหรือคนร้องพัก, มักพูดใช้สำนวนโวหารหรือแสดงท่าทางชวนให้คนหัวเราะขบขัน.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ