ผลการค้นหา

สกรรถ

หมายถึง[สะกัด] น. เรียกคำที่เพิ่มเข้าข้างหลังคำเดิม เมื่อเพิ่มแล้ว มีความหมายคงเดิม หรือหมายถึงพวกหรือหมู่ ว่า คำสกรรถ เช่น อากร (ในคำเช่น นรากร ประชากร) อาการ (ในคำเช่น คมนาการ ทัศนาการ) ชาติ (ในคำเช่น มนุษยชาติ ติณชาติ) ประเทศ (ในคำเช่น อุรประเทศ หทัยประเทศ).

หัตถศาสตร์

หมายถึงน. วิชาเกี่ยวกับการทำนายจากเส้นลายมือ.

ถเมินเชิง

หมายถึงน. พลเดินเท้า.

คำสกรรถ

หมายถึงดู สกรรถ.

สันถว,สันถว-,สันถวะ

หมายถึง[สันถะวะ-] น. การนิยมชมชอบกัน, การสรรเสริญซึ่งกันและกัน; ความคุ้นเคย, ความสนิทสนมกัน. (ป.; ส. สํสฺตว).

พุทธิศึกษา

หมายถึงน. การศึกษาที่เน้นในเรื่องการสอนให้เกิดความรู้ความคิดอย่างมีเหตุผล.

ศิลปศึกษา

หมายถึงน. วิชาว่าด้วยการเรียนการสอนศิลปะ เช่น ทฤษฎีศิลป์ ประวัติศาสตร์ศิลป์.

ศาสนีย,ศาสนีย-,ศาสนีย์

หมายถึง[สาสะนียะ-, สาสะนี] ว. สมควรจะสั่งสอน. (ส.).

บถ

หมายถึง(แบบ) น. ทาง เช่น กรรมบถ. (ป. ปถ).

สาแก่ใจ

หมายถึงว. หนำใจ, สะใจ, (มักใช้ในความประชดหรือแดกดัน) เช่น บอกแล้วว่าอย่าไปยุ่งกับเขา โดนเขาด่ามา สาแก่ใจไหมล่ะ วันนี้เงินเดือนออก ต้องจ่ายให้สาแก่ใจ.

สามิกะ

หมายถึงน. เจ้าของ; ผัว. (ป.).

คงแก่เรียน

หมายถึงว. ที่ได้ศึกษาเล่าเรียนมามาก.