ผลการค้นหา

สะ

หมายถึงก. ใส่หรือสุมเพื่อกันไว้ เช่น เอาหนามสะ.

สะ,สะ,สะสวย

หมายถึงว. สวย.

โคนสมอ

หมายถึง[-สะหฺมอ] ดู กานน ๒.

สรี้

หมายถึง[สะรี้] ดู กระซิก ๒.

กังสะ

หมายถึง(แบบ) น. สัมฤทธิ์ เช่น ดั่งดามพะกังสกล่อมเกลา. (สมุทรโฆษ). (ป.).

มกสะ

หมายถึง[มะกะสะ] น. ยุง. (ป.; ส. มศก).

หาสะ

หมายถึงน. การหัวเราะ, ความสนุกรื่นเริง. (ป., ส.).

นางสะ

หมายถึงน. หญิงสาววัยรุ่นแต่งตัวใส่เกี้ยว นุ่งผ้าลายพื้นเขียว ห่มผ้าแพรพื้นแดง เดินประนมมือตามกระบวนแห่เต็มยศขนาบพระราชยานในพระราชพิธีโสกันต์, นางแต่งตัวสะ หรือ สาวสะ ก็เรียก.

สะลาบ

หมายถึงน. ผิวของพิมพ์หล่อพระที่แตกออกเป็นกาบเล็ก ๆ เมื่อความร้อนลดลงกะทันหัน.

สาวสะ

หมายถึงน. หญิงสาววัยรุ่นแต่งตัวใส่เกี้ยว นุ่งผ้าลายพื้นเขียว ห่มผ้าแพรพื้นแดง เดินประนมมือตามกระบวนแห่เต็มยศขนาบพระราชยานในพระราชพิธีโสกันต์, นางแต่งตัวสะ หรือ นางสะ ก็เรียก, โดยปริยายหมายถึงสาวรุ่น.

ศวาสะ

หมายถึงน. การหายใจ, ลมหายใจ. (ส. ศฺวาส).

ศศิ,ศศิ,ศศิน,ศศี

หมายถึง[สะสิ, สะสิน, สะสี] น. “ซึ่งมีกระต่าย” คือ ดวงจันทร์. (ส.).