ผลการค้นหา

วิชน

หมายถึง[วิ-ชน] ว. ปราศจากคน, ร้าง. (ป., ส.).

กุหล่า

หมายถึง[-หฺล่า] น. ชนชาติต้องสู้และไทยใหญ่, กุลา หรือ คุลา ก็ว่า.

กร

หมายถึง[กอน] น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. (ป.).

ทยา

หมายถึง[ทะ-] (แบบ) น. ความเอ็นดู, ความกรุณา, มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส เช่น ทยาทิคุณ. (ป., ส.).

ธาร

หมายถึง[ทาน] น. การทรงไว้, การรับไว้, การหนุน, มักใช้เป็นบทหลังสมาส เช่น จุฑาธาร. (ป., ส.).

บิตุ

หมายถึง(แบบ) น. พ่อ, ใช้เป็นคำหน้าสมาส เช่น บิตุฆาต บิตุราช. (ป. ปิตุ).

สัมมา

หมายถึงว. ชอบ, ดี, (มักใช้เป็นส่วนหน้าของสมาส) เช่น สัมมาทิฐิ สัมมาชีพ. (ป.; ส. สมฺยกฺ).

พาณโยชน์

หมายถึงน. แล่งธนู. (ส. วาณโยชน).

คลาคล่ำ

หมายถึงก. ไปหรือมาเป็นจำนวนมาก เช่น ฝูงชนคลาคล่ำเต็มท้องถนน.

รัชนะ

หมายถึง[รัดชะ-] น. การย้อม. (ป., ส. รชน).

ไทยน้อย

หมายถึงน. ชนชาติไทยสาขาหนึ่ง ซึ่งมาเป็นไทยแห่งประเทศไทย.

บัพพาชน์

หมายถึง[บับพาด] (แบบ) น. การขับไล่. (ป. ปพฺพาชน).