ผลการค้นหา

กระสาบ

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. เถานางนูน. (ไทยเหนือว่า ผักสาบ). (พจน. ๒๔๙๓).

ไคร้เครือ

หมายถึง[ไคฺร้เคฺรือ] น. ชื่อไม้เถาใช้ทำยา. (พจน. ๒๔๙๓).

ราชสาส์น

หมายถึง[ราดชะสาน] น. จดหมายของพระมหากษัตริย์ที่ใช้ในการเจริญสัมพันธไมตรีระหว่างประเทศ เรียกว่า พระราชสาส์น.

กัลเว้า

หมายถึง[กันเว้า] ว. พูดอ่อนหวาน, พูดเอาใจ, เช่น ก็มีพระราชโองการอนนกัลเว้า. (ม. คำหลวง มหาราช).

บพิตร

หมายถึง[บอพิด] (แบบ) น. พระองค์ท่าน เช่น บำรุงฤทัยตระโบม บพิตรผู้อย่าดูเบา, โดยมากเป็นคำที่พระสงฆ์ใช้แก่เจ้านาย เช่น บรมวงศบพิตร.

ทิ้งทูด

หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่งในจำพวกนกทึดทือ, เท้งทูด ก็ว่า. (พจน. ๒๔๙๓).

บุรพ,บุรพ-

หมายถึง[บุระพะ-, บุบพะ-] ว. บุพ. (ส. ปูรฺว; ป. ปุพฺพ).

เหลาหลก

หมายถึง[เหฺลาหฺลก] น. ชื่อหมากชนิดหนึ่งเปลือกอ่อน. (พจน. ๒๔๙๓).

อีเพา

หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่ง, นกกระถั่ว หรือ โชโหว ก็เรียก. (พจน. ๒๔๙๓).

ก๊อ

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ทับทิม เช่น ต้นก๊อ ว่า ต้นทับทิม. (พจน. ๒๔๙๓).

ปฏิพัทธ์

หมายถึงก. เนื่องกัน, ผูกพัน, รักใคร่. (ป. ปฏิพทฺธ; ส. ปฺรติพทฺธ).

ส้มทับ

หมายถึงน. ส้มจีนขนาดเล็กที่เชื่อมแล้วทับให้แห้ง. (พจน. ๒๔๙๓).