ค้นเจอ 5,526 รายการ

ปรัตยัย

หมายถึง[ปฺรัดตะไย] (โบ; กลอน) น. ปัจจัย. (ส. ปฺรตฺยย; ป. ปจฺจย).

อนุชาต,อนุชาต-

หมายถึง[อะนุชาด, อะนุชาดตะ-] น. ผู้เกิดตามมาไม่ดีกว่าหรือไม่เลวกว่าตระกูล. (ป., ส.).

ภรตวรรษ

หมายถึง[พะรดตะวัด] น. แผ่นดินแห่งท้าวภรต คือ อินเดีย. (ส. ภรตวรฺษ).

วัฏกะ

หมายถึง[วัดตะกะ] น. นกกระจาบ. (ป. วฏฺฏก; ส. วรฺตก).

อุตราภิมุข

หมายถึง[อุดตะรา-] ก. บ่ายหน้าไปทางทิศเหนือ. (ป., ส. อุตฺตราภิมุข).

อุตราสงค์

หมายถึง[อุดตะรา-] น. จีวรสำหรับห่ม. (ป., ส. อุตฺตราสงฺค).

ปรตยักษ์

หมายถึง[ปฺรดตะยัก] (กลอน) ก. ประจักษ์. (ส. ปฺรตฺยกฺษ; ป. ปจฺจกฺข).

ปรัตยันต์

หมายถึง[ปฺรัดตะยัน] (โบ; กลอน) ว. ปัจจันต์. (ส.; ป. ปจฺจนฺต).

มักฏะ

หมายถึง[มักกะตะ] (แบบ) น. ลิง. (ป. มกฺกฏ; ส. มรฺกฏ).

สก,สก-,สก-

หมายถึง[สะกะ-] ว. ของตน. (ป.; ส. สฺวก).

สุตกวี

หมายถึง[สุตะกะวี, สุดตะกะวี] น. กวีผู้มีความสามารถในการแต่งร้อยกรองตามที่ได้ยินมา. (ป.; ส. ศฺรุต).

นักขัต

หมายถึง[นักขัด, นักขัดตะ-] น. ดาว, ดาวฤกษ์. (ดู นักษัตร). (ป. นกฺขตฺต; ส. นกฺษตฺร).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ