ผลการค้นหา

บริภาษ

หมายถึง[บอริพาด] ก. กล่าวติเตียน, กล่าวโทษ, ด่าว่า. (ส. ปริภาษ).

ประวรรต

หมายถึง[ปฺระวัด] ก. เป็นไป. (ส. ปฺรวรฺต; ป. ปวตฺต).

ผลิกศิขรี

หมายถึง[-สิขะรี] น. เขาแก้วผลึก คือ เขาไกรลาส. (ป. ผลิก + ส. ศิขรี).

ทวี

หมายถึง[ทะวี] ก. เพิ่มขึ้น, มากขึ้น, เช่น งานทวีขึ้น. (ป., ส. ทฺวิ).

อังส,อังส-,อังสะ

หมายถึง[อังสะ-] น. เรียกผ้าที่พระภิกษุสามเณรใช้ห้อยเฉวียงบ่าว่า ผ้าอังสะ; ส่วน, ภาค; ส่วนของมุม. (ป. อํส).

ทุส,ทุส-,ทุสสะ

หมายถึง[ทุดสะ-] (แบบ) น. ผ้า เช่น กฐินทุสทาน ว่า ถวายผ้ากฐิน. (ป. ทุสฺส).

โทส

หมายถึงน. ความโกรธ, ความฉุนเฉียว. (ป.; ส. โทษ).

ประสูต

หมายถึง[ปฺระสูด] (แบบ) ก. ขวนขวาย. (ส. ปฺรสูต; ป. ปสุต).

วิกสิต

หมายถึง[วิกะสิด] ก. บาน, แย้ม. (ป., ส.).

วิภัช,วิภัช-

หมายถึง[-พัด, -พัดชะ-] ก. แบ่ง, แยก, จำแนก. (ป., ส.).

ภาติกะ

หมายถึงน. พี่ชายน้องชาย. (ป.; ส. ภฺราตฺฤ + ก).

ตฤท

หมายถึง[ตฺริด] (แบบ) ก. เจาะ, แทง. (ส.; ป. ตุท).