ผลการค้นหา

อภิปรัชญา

หมายถึง[อะพิปฺรัดยา, อะพิปฺรัดชะยา] น. ปรัชญาสาขาหนึ่ง ว่าด้วยความแท้จริง ซึ่งเป็นเนื้อหาสำคัญของปรัชญา. (อ. metaphysics).

เหน้า

หมายถึง[เน่า] ว. รุ่น, หนุ่ม, สาว, ใช้เข้าคู่กับคำ หนุ่ม เป็น หนุ่มเหน้า หมายถึง กำลังสาว, กำลังหนุ่ม.

ปล่อยของ

หมายถึงก. ทำพิธีทางไสยศาสตร์ให้ของไปทำร้ายผู้อื่น เช่น เสกหนังควายเข้าท้องศัตรู.

ล้าสมัย

หมายถึงว. ไม่ทันหรือไม่เป็นไปตามสมัยที่กำลังนิยมกัน เช่น เขาเป็นคนล้าสมัย.

เต็มที่

หมายถึงว. เต็มกำลัง, เต็มขนาด เช่น โตเต็มที่.

ทรพล

หมายถึงว. มีกำลังน้อย, อ่อนแอ, ท้อแท้; เลวทราม.

อ่อนปวกเปียก,อ่อนเปียก

หมายถึงว. หย่อนกำลังจนทำอะไรไม่ไหว; ไม่ขึงขัง.

ทุรพล

หมายถึงว. มีกำลังน้อย, อ่อนแอ, ท้อแท้, ทุพพล ก็ว่า. (ส.).

ปั้วเปี้ย

หมายถึงว. อ่อนกำลังจนแทบจะทรงตัวไม่ได้.

ไข้ทับระดู

หมายถึงน. ไข้ขณะที่กำลังมีระดูหรือระดูเพิ่งหยุด.

โหม

หมายถึง[โหมฺ] ก. ระดม เช่น โหมกำลัง โหมไฟ.

ย่อพล

หมายถึงก. ย่นหรือย่อแนวกำลังทหารให้สั้นเข้า.