ผลการค้นหา

กำจาย

หมายถึงก. กระจาย. (ข. ขฺจาย).

ผกา

หมายถึงน. ดอกไม้. (ข. ผฺกา).

ระเลิง

หมายถึงก. โค่น. (ข. รํเลิง).

ประทาย

หมายถึงน. ค่าย, ป้อม. (ข.).

วิมุตติ

หมายถึง[วิมุด, วิมุดติ] น. ความหลุดพ้น; ชื่อหนึ่งของพระนิพพาน. (ป.; ส. วิมุกฺติ).

สารัตถศึกษา

หมายถึงน. การศึกษาวิชาที่เป็นพื้นฐาน เช่น วิชาภาษาไทย ภาษาอังกฤษ ประวัติศาสตร์.

ประสาทการ

หมายถึง[ปฺระสาทะ-] น. การเลื่อมใส.

ขรรคะ,ขรรคา

หมายถึง[ขักคะ, ขันคา] (แบบ) น. แรด เช่น หนึ่งนบสิขานนนารถ เถลิงขรรคาอาศน์ แลยาตรอัมพรแผ่นพาย. (ดุษฎีสังเวย). (ป. ขคฺค; ส. ขฑฺค).

ศีรษะกระบือ

หมายถึงน. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์วิศาขา มี ๕ ดวง, ดาวคันฉัตร หรือ ดาววิสาขะ ก็เรียก.

สารัตถประโยชน์

หมายถึงน. ประโยชน์ที่เป็นแก่นสาร, สารประโยชน์ ก็ว่า.

คันฉัตร

หมายถึงน. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์วิศาขา มี ๕ ดวง, ดาวศีรษะกระบือ หรือ ดาววิสาขะ ก็เรียก.

สวายสอ

หมายถึงน. ชื่อมะม่วงชนิดหนึ่ง. (ข.).