ผลการค้นหา

สวนะ

หมายถึงน. การไหลไป. (ป.; ส. สฺรวณ).

ดำนาณ

หมายถึง(แบบ) น. เครื่องห้าม, เครื่องป้องกัน, เครื่องต้านทาน, ที่พึ่ง, ที่อาศัย. (ป. ตาณ; ส. ตฺราณ).

สมีระ

หมายถึง[สะมี-] น. ลม. (ป., ส. สมีรณ).

ไอราวัณ

หมายถึงน. เอราวัณ, ช้าง ๓๓ เศียรเป็นพาหนะของพระอินทร์. (ส. ไอราวณ; ป. เอราวณ).

ประพิณ

หมายถึง[ปฺระพิน] ว. ฉลาด, มีฝีมือดี. (ส. ปฺรวีณ).

ทิพยจักษุญาณ

หมายถึงน. ความรู้ในจุติและเกิดของสัตว์ทั้งหลาย, จุตูปปาตญาณ ก็เรียก. (ส. ทิพฺยจกฺษุ + ป. าณ; ป. ทิพฺพจกฺขุาณ).

ฤกษณะ

หมายถึง[รึกสะนะ] น. การดู, การเห็น. (ส. อีกฺษณ; ป. อิกฺขณ).

นิยยานะ

หมายถึง[นิยะ-] (แบบ) น. การนำออกไป, การออกไป. (ป.; ส. นิรฺยาณ).

ประอึง

หมายถึง(กลอน) ก. อึง, ดัง, เอ็ด, อึกทึก. (บุณโณวาท).

ปหาน

หมายถึง[ปะ-] ก. ละทิ้ง. (ป.; ส. ปฺรหาณ).

กระษาปณ์

หมายถึง[-สาบ] น. เงินตราที่ทำด้วยโลหะ เช่น เหรียญกระษาปณ์ โรงกระษาปณ์, กษาปณ์ ก็ใช้. (ส. การฺษาปณ; ป. กหาปณ).

พาณโยชน์

หมายถึงน. แล่งธนู. (ส. วาณโยชน).