ตัวกรองผลการค้นหา
สุกเอาเผากิน
หมายถึง(สำ) ว. อาการที่ทำลวก ๆ, อาการที่ทำพอเสร็จไปคราวหนึ่ง ๆ เช่น เขาทำงานสุกเอาเผากิน พอให้พ้นตัวไป.
เนื้อเปื่อย
หมายถึงน. เนื้อวัวที่ต้มจนเปื่อยใช้ประกอบอาหาร.
อดเปรี้ยวไว้กินหวาน
หมายถึง(สำ) ก. อดใจไว้ก่อนเพราะหวังสิ่งที่ดีกว่าข้างหน้า.
กินปูนร้อนท้อง
หมายถึง(สำ) ก. ทำอาการมีพิรุธขึ้นเอง, แสดงอาการเดือดร้อนขึ้นเอง.
ตีงูให้กากิน
หมายถึง(สำ) ก. ทำสิ่งใด ๆ ไว้แล้ว แต่ผลไปตกแก่ผู้อื่น, ทำสิ่งที่ตนควรจะได้รับประโยชน์ แต่กลับไม่ได้.
หวานลิ้นกินตาย
หมายถึง(สำ) ก. หลงเชื่อคำพูดเพราะ ๆ หรือคำสรรเสริญเยินยอ จะได้รับความลำบากในภายหลัง.
เกลียดตัวกินไข่
หมายถึง(สำ) ก. เกลียดตัวเขา แต่อยากได้ผลประโยชน์จากเขา, มักใช้เข้าคู่กับ เกลียดปลาไหลกินนํ้าแกง ว่า เกลียดตัวกินไข่ เกลียดปลาไหลกินนํ้าแกง.
กินข้าวต้ม กระโจมกลาง
หมายถึง(สำ) ก. ทำอะไรด้วยความใจร้อนไม่พิจารณาให้รอบคอบ มักเป็นผลเสียแก่ตน.
น้ำมาปลากินมด น้ำลดมดกินปลา
หมายถึง(สำ) ทีใครทีมัน.
พฤษภ
หมายถึง[พฺรึสบ, พฺรึดสบ] น. วัว; ชื่อกลุ่มดาวรูปวัวเรียกว่า ราศีพฤษภ เป็นราศีที่ ๑ ในจักรราศี. (ส.วฺฤษฺภ; ป. อุสภ).
กินสั่ง
หมายถึงก. กินมากผิดปรกติเมื่อถึงคราวจะตาย, โดยปริยายหมายความถึงกินจุเกินควร.
ตฤป
หมายถึง[ตฺริบ] (แบบ) ก. อิ่ม, ให้อิ่ม, ให้กิน, เลี้ยง, กิน เช่น ตฤปตฤณ. (ส.; ป. ตปฺป).