ผลการค้นหา

กะต้ำ

หมายถึงน. เครื่องมือจับสัตว์นํ้าตามริมฝั่งชนิดหนึ่ง ใช้เฝือกกั้นเป็นคอก ๓ ด้าน ด้านหนึ่งมีประตูเปิดปิดได้ ในคอกสะด้วยกิ่งไม้เพื่อล่อให้ปลาเข้าอยู่, ต้อน ก็ว่า.

วัตสะ

หมายถึง(แบบ) น. ลูกวัว; เด็กเล็ก. (ส. วตฺส).

มอ

หมายถึงน. วัวตัวผู้. ว. เสียงอย่างเสียงวัวร้อง.

โคมัย

หมายถึงน. ขี้วัว. (ป., ส. โค + มย).

โคตร,โคตร-

หมายถึง[โคด, โคดตฺระ-] น. วงศ์สกุล, เผ่าพันธุ์, ต้นสกุล, เช่น โคตมโคตร; คำนี้บางทีก็นำไปใช้ในความหมายไม่สุภาพหรือเป็นคำด่า เช่น ก่นโคตร. (ส. โคตฺร; ป. โคตฺต ว่า โรงวัว, คอกวัว, วงศ์, ตระกูล).

คลื่นกระทบฝั่ง

หมายถึง(สำ) น. เรื่องราวที่ครึกโครมขึ้นมาแล้วกลับเงียบหายไป.

ลูกปละ

หมายถึงน. ลูกวัวหรือควายที่ออกในคราวที่เจ้าของปล่อยอยู่ตามทุ่งตามป่า ซึ่งพ่อหรือแม่สมจรกับวัวป่าหรือควายป่า.

เสือกินวัว

หมายถึงน. ชื่อการเล่นชนิดหนึ่ง ประกอบด้วยพื้นที่สี่เหลี่ยมจัตุรัสขีดเป็นตา ๑๖ ตา มีผู้เล่น ๒ ฝ่าย ฝ่ายเสือมี ๔ ตัว ฝ่ายวัวมี ๑๒ ตัว โดยฝ่ายเสือวางเสือ ๔ ตัวไว้ที่มุมทั้ง ๔ แล้วฝ่ายวัวจะวางวัวลงในช่องทีละตัว พยายามไม่ให้เสือกินได้ การเดินต้องเดินทางตรงทีละช่อง เวลาเสือกินวัวต้องข้ามวัวไป ๑ ช่อง ถ้าเสือถูกล้อมจนเดินไม่ได้ ฝ่ายเสือก็แพ้ ถ้าฝ่ายวัวถูกเสือกินหมด ฝ่ายวัวก็แพ้.

ตัดหัวคั่วแห้ง

หมายถึง(สำ) ก. ฆ่าให้ตายเพื่อให้หายแค้น.

ต๋อม

หมายถึงว. เสียงอย่างของหนักขนาดเล็กตกลงไปในนํ้า, โดยปริยายหมายความว่า เงียบไป (ใช้แก่กริยาหาย ว่า หายต๋อม).

งอหาย

หมายถึงว. อาการที่ร้องไห้หรือหัวเราะจนเสียงเงียบหายไป.

พาลี

หมายถึงน. เรียกรอยเป็นชั้น ๆ ที่โคนเขาวัวและควาย.