ผลการค้นหา

ตะกุย

หมายถึงก. เอามือหรือเท้าเป็นต้นคุ้ยหรือข่วน.

ลูกแชร์

หมายถึงน. ผู้เล่นแชร์ ยกเว้นเท้าแชร์.

บทมาลย์

หมายถึง[บดทะ-] (แบบ) น. เท้าผู้มีบุญ เช่นกษัตริย์.

เจ้าไม่มีศาล สมภารไม่มีวัด

หมายถึง(สำ) น. ผู้ไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง.

ตัดหางปล่อยวัด

หมายถึง(สำ) ก. ตัดขาดไม่เกี่ยวข้อง ไม่เอาเป็นธุระอีกต่อไป.

ช้ำ

หมายถึงว. น่วมระบมเพราะถูกกระทบกระแทกอย่างแรงหรือบ่อย ๆ เช่น มะม่วงชํ้า, เป็นรอยจํ้า ๆ อย่างรอยฟกชํ้าดำเขียว.

หยัก,หยัก ๆ

หมายถึงก. เฉือนหรือควั่นให้เป็นรอยคอด, ทำให้เป็นรอยเป็นแง่, เช่น หยักไม้. น. รอยควั่น, รอยคอด, เช่น ควั่นหัวเสาให้เป็นหยัก บากไม้ให้เป็นหยัก. ว. คด ๆ งอ ๆ เช่น เขียนเส้นหยัก ๆ.

สำนักสงฆ์

หมายถึงน. วัดที่ยังไม่ได้รับพระราชทานที่วิสุงคามสีมา.

คุ้ย

หมายถึงก. ใช้มือ เท้า หรือสิ่งอื่นตะกุยขึ้นมา.

บาทบงสุ์

หมายถึง[บาดทะ-] น. ละอองเท้า. (ป. ปาทปํสุ).

มหาราชลีลา

หมายถึงน. เรียกท่านั่งที่ห้อยเท้าขวาลงเท้าซ้ายงอพับขึ้นไปสอดไว้ใต้โคนขาขวา.

พอวัดพอเหวี่ยง

หมายถึงก. พอสู้กันได้, พอฟัด หรือ พอฟัดพอเหวี่ยง ก็ว่า.