ตัวกรองผลการค้นหา
บรรณศาลา
หมายถึงน. ที่สำนักของฤๅษีหรือผู้บำเพ็ญพรตเป็นต้น ถือกันว่ามุงบังด้วยใบไม้. (ส. ปรฺณศาลา; ป. ปณฺณสาลา ว่า โรงที่มุงและบังด้วยใบไม้).
ฤษี
หมายถึง[รึ-] น. ฤๅษี, นักบวชพวกหนึ่ง มีมาก่อนพุทธกาล สละบ้านเรือนออกไปบำเพ็ญพรตแสวงหาความสงบ. (ส. ฤษี ว่า ผู้เห็น, ผู้แต่งพระเวท; ป. อิสิ).
นิวรณ์
หมายถึงน. สิ่งห้ามกันจิตไว้มิให้บรรลุความดี มี ๕ ประการ คือ ความพอใจรักใคร่ ๑ ความพยาบาท ๑ ความง่วงเหงาหาวนอน ๑ ความฟุ้งซ่านรำคาญ ๑ ความลังเลใจ ๑. (ป.).
แวง
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ต้นปรือ. [ดู ปรือ ๑ (๑)].
เมี่ยง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นชา. [ดู ชา ๑ (๑)].
เนียมอ้ม
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นเนียม. [ดู เนียม ๑ (๑)].
คำสร้อย
หมายถึงน. คำหรือวลีที่ใช้ลงท้ายวรรค ท้ายบาท หรือท้ายบทร้อยกรอง เพื่อความไพเราะของเสียงและความหมาย หรือเพื่อแสดงว่าจบตอน เช่น นาเฮย ฤๅ บารนี แก่แม่นา โสตถิ์เทอญ.
ผักแว่น
หมายถึงน. (๑) (ถิ่น-ตราด) ต้นบัวบก. [ดู บัวบก (๑)]. (๒) ดู แว่น ๒ (๑).
สีเสียดเปลือก
หมายถึงดู สีเสียด ๑ (๒).
กลม
หมายถึง[กฺลม] ดู เหมือดโลด (๑).
เกรียน
หมายถึง[เกฺรียน] ดู เลี่ยน ๑.
วาหะ
หมายถึงดู พาห ๑, พ่าห์.