ผลการค้นหา

แลบลิ้นปลิ้นตา

หมายถึงก. แลบลิ้นและปลิ้นตาแสดงอาการล้อเลียน (มักใช้แก่เด็ก).

ลิ้นกระดาษทราย น้ำลายเชลแล็ก

หมายถึง(สำ) ว. ประจบประแจง, สอพลอ.

โหนกแก้ม

หมายถึงน. ส่วนของแก้มตรงที่มีกระดูกนูนออกมา.

หวานลิ้นกินตาย

หมายถึง(สำ) ก. หลงเชื่อคำพูดเพราะ ๆ หรือคำสรรเสริญเยินยอ จะได้รับความลำบากในภายหลัง.

คดในข้องอในกระดูก

หมายถึง(สำ) ว. มีสันดานคดโกง.

ชิวหา

หมายถึงน. ลิ้น. (ป.; ส. ชิหฺวา).

รสนา

หมายถึง[ระสะ-] น. ลิ้น. (ป., ส.).

รากฟัน

หมายถึงน. ส่วนของฟันที่ฝังอยู่ในกระดูกที่เป็นเบ้าของฟัน.

สวาบ

หมายถึง[สะหฺวาบ] น. ส่วนกายของคนและสัตว์สี่เท้า อยู่ระหว่างชายโครงกับสันกระดูกตะโพก เป็นส่วนที่ไม่มีกระดูก.

มลิ้น

หมายถึง[มะลิ้น] (กลอน) น. ลิ้น เช่น คือมลิ้นคนผู้ ทราบรู้รสแกง. (โลกนิติ).

ซี่โครง

หมายถึงน. กระดูกโครงอกที่เรียงเป็นซี่ ๆ.

ลูกสะบ้า

หมายถึงน. กระดูกมีลักษณะกลม ๆ แบน ๆ คล้ายลูกสะบ้า มีเอ็นยึดระหว่างกล้ามเนื้อต้นขาด้านหน้ากับกระดูกหน้าแข้ง ประกอบเป็นส่วนนูนสุดของกระดูกหัวเข่า, สะบ้าหัวเข่า ก็ว่า.