ตัวกรองผลการค้นหา
ก้นย้อย
หมายถึงน. เนื้อก้น ๒ ข้างที่ยุ้ยออกมา.
เถาวัลย์เปรียง
หมายถึงน. ชื่อไม้เถาเนื้อแข็งชนิด Derris scandens (Roxb.) Benth. ในวงศ์ Leguminosae เถาใช้ทำยาได้.
ผ้าใบกลอย
หมายถึงน. ผ้าขาวบางเนื้อแน่นละเอียด.
เอกภริยา
หมายถึง[เอกกะพะริยา, เอกพะริยา] (โบ) น. เมียหลวง.
รางแดง
หมายถึงน. ชื่อไม้เถาเนื้อแข็งชนิด Ventilago denticulata Willd. ในวงศ์ Rhamnaceae ใช้ทำยาได้, เถาวัลย์เหล็ก ก็เรียก.
ทองธรรมชาติ
หมายถึงน. ทองคำเนื้อเก้า เป็นทองบริสุทธิ์, ทองเนื้อเก้า ทองเนื้อแท้ ทองนพคุณ หรือ ทองชมพูนุท ก็เรียก.
เภสัชวิทยา
หมายถึง[เพสัดชะวิดทะยา, เพสัดวิดทะยา] น. วิทยาศาสตร์แขนงที่ว่าด้วยฤทธิ์ของยาหรือของสารที่มีต่อสิ่งมีชีวิต.
กล้าม
หมายถึง[กฺล้าม] น. เนื้อมะพร้าวห้าว; มัดเนื้อที่รวมกันเป็นก้อน ๆ ในกายคนและสัตว์ เรียกว่า กล้ามเนื้อ.
มังสวิรัติ
หมายถึงน. การงดเว้นกินเนื้อสัตว์, เรียกอาหารที่ไม่มีเนื้อสัตว์ มีแต่พืชผัก ว่า อาหารมังสวิรัติ.
เจ้าหน้า,เจ้าหน้าเจ้าตา
หมายถึงน. ผู้ชอบทำเอาหน้า, ผู้ชอบเสนอหน้าเข้าไปทำธุระให้คนอื่นโดยเขาไม่ได้ขอร้อง.
เต่ง
หมายถึงว. มีเนื้ออูมแน่นตึง ไม่เหี่ยวหรือย่นยาน เช่น เนื้อเต่ง นมเต่ง มะม่วงเต่ง.
หนอนหนังสือ
หมายถึง(สำ) น. คนที่ชอบหมกมุ่นอยู่กับการอ่านหนังสือ.