ผลการค้นหา

ลมปะกัง

หมายถึงน. ลมตะกัง.

ลมพายุ

หมายถึงน. พายุ.

เลือดจะไปลมจะมา

หมายถึงก. มีอารมณ์แปรปรวนผิดปรกติเพราะสูงอายุถึงระดับหนึ่ง มักเกิดแก่ผู้หญิงที่มีวัยใกล้จะหมดระดู.

เป็นลม ๆ

หมายถึงว. เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย.

ลมโกรก

หมายถึงน. ลมที่พัดอยู่เรื่อย ๆ.

ลมแดกขึ้น

หมายถึงก. อาการที่ลมในท้องดันขึ้นมา.

ลมพัทธยา

หมายถึงน. ลมที่พัดจากทิศตะวันตกเฉียงใต้ไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือในต้นฤดูฝน.

ลมมรสุม

หมายถึงน. (ภูมิ) ลมที่เกิดขึ้นเนื่องจากความแตกต่างระหว่างอุณหภูมิของพื้นดินกับพื้นน้ำ ในฤดูหนาวอุณหภูมิของพื้นดินเย็นกว่าอุณหภูมิของน้ำในมหาสมุทรที่อยู่ใกล้เคียง อากาศเหนือพื้นน้ำจะลอยตัวสูงขึ้น อากาศจากพื้นดินจึงพัดเข้าไปแทนที่ทำให้เกิดเป็นลมพัดออกจากทวีป ส่วนในฤดูร้อนอุณหภูมิของพื้นดินร้อนกว่าน้ำในมหาสมุทร จึงทำให้เกิดลมพัดไปในทิศทางตรงกันข้าม, พายุใหญ่ที่มีลมแรงและมีฝนตกหนัก.

ลมหนาว

หมายถึงน. ลมที่นำความหนาวเย็นมาด้วย.

หมดลม

หมายถึงก. ตาย, ขาดใจ สิ้นใจ สิ้นลม หรือ หมดอายุ ก็ว่า.

ไล่ลม

หมายถึงก. ทำให้ลมหรือแก๊สออกจากร่างกายโดยวิธีใช้ยาหรือนวดเป็นต้น.

สงัดลม

หมายถึงก. ไม่มีลมพัด.