ผลการค้นหา

ผิวปาก

หมายถึงก. ห่อริมฝีปากให้แคบพอ แล้วเป่าลมออกให้เกิดเสียงตามที่ต้องการ.

สิ้นใจ

หมายถึงก. ขาดใจ, ตาย, เช่น เขาพึ่งสิ้นใจเมื่อเที่ยงนี้เอง, สิ้นลม หมดลม หรือ หมดอายุ ก็ว่า.

ลมปราณ

หมายถึงน. ลมหายใจ เช่น ทำงานเหน็ดเหนื่อยแทบจะสิ้นลมปราณ; วิธีกำหนดดูความคล่องของลมหายใจเข้าออกว่าฤกษ์ดีหรือฤกษ์ร้าย เรียกว่า จับลมปราณ.

สัมพัจฉร,สัมพัจฉร-

หมายถึง[สำพัดฉะระ-] น. ปี. (ป. สํวจฺฉร; ส. สํวตฺสร).

พรรษ,พรรษ-

หมายถึง[พัด, พันสะ-] น. ฝน; ปี. (ส. วรฺษ; ป. วสฺส).

ภัสดา

หมายถึง[พัดสะ-] น. ภรรดา, ผัว. (ส. ภฺรตฺฤ; ป. ภตฺตา).

พัทร

หมายถึง[พัดทฺระ] น. ต้นพุทรา. (ป., ส. พทร).

โทษตรัย

หมายถึง[โทดสะ-] น. ประชุม ๓ แห่งโทษ คือ ดี ลม เสมหะ.

ปาณภูต

หมายถึงน. สัตว์เป็น. ว. มีลมหายใจ. (ป.; ส. ปฺราณภูต).

พยุ

หมายถึง[พะยุ] น. ลมแรง. (ข. พฺยุะ; ป., ส. วายุ).

กระเกลือก

หมายถึง(โบ; กลอน) ก. เกลือกไปมา เช่น กลํ่าตากระเลือก กระเกลือกกลอกตากลม. (ลอ).

จุ,จุ,จุ ๆ

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงดูดลมเข้าปากเพื่อดุ ห้าม หรือเตือนเป็นต้น.