ค้นเจอ 138 รายการ

วรรษา

หมายถึง[วัดสา] น. พรรษา, ฤดูฝน; ปี. (ส.).

ป่าผลัดใบ

หมายถึงน. ป่าไม้ที่ผลัดใบหรือสลัดใบในบางฤดู.

ฝนสั่งฟ้า

หมายถึง(ปาก) น. ฝนที่ตกหนักตอนปลายฤดูฝน.

ห่อไหล่

หมายถึงก. ทำไหล่ทั้ง ๒ ให้คู้เข้าเพราะหนาวหรือเกรงกลัวเป็นต้น.

งอก่อ,งอก่องอขิง

หมายถึงว. อาการที่ตัวงอหรือทำตัวงอ เพราะร้อนหรือหนาวมากเป็นต้น.

คริสต์มาส

หมายถึงน. ชื่อไม้พุ่มชนิด Euphorbia pulcherrima (R. Grah.) Willd. ex Klotzsch ในวงศ์ Euphorbiaceae ออกดอกในฤดูหนาว มีใบประดับสีแดง, สองฤดู หรือ โพผัน ก็เรียก.

นักนิ่น

หมายถึงว. นิ่ม, อ่อน, โดยปริยายหมายถึงผู้หญิง เช่น จากมานักนิ่นเนื้อ นอนหนาว. (กำสรวล).

หิมวาส,หิมเวศ

หมายถึง[หิมมะวาด, หิมมะเวด] น. ที่อยู่อันหนาว คือ ป่าหิมพานต์; ใช้ว่า ป่าทั่วไป ก็มี.

งอนหง่อ

หมายถึงว. คู้ตัวงอตัว เป็นอาการของคนที่กลัวมากหรือหนาวมากเป็นต้น.

ศีต,ศีต-

หมายถึง[สีตะ-] ว. หนาว, เย็น, เย็นเยือก. (ส.; ป. สีต).

ศีตละ

หมายถึง[สีตะละ] ว. หนาว, เย็น, เยือกเย็น. (ส.; ป. สีตล).

ปรัง

หมายถึง[ปฺรัง] น. เรียกนาที่ต้องทำในฤดูแล้งว่า นาปรัง. (ข. ปฺรัง ว่า ฤดูแล้ง). ว. เกินเวลา, เกินกำหนด, เช่น จมปรัง ว่า อยู่เกินเวลา.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ