ผลการค้นหา

คัก,คั่ก,คั่ก ๆ

หมายถึงว. เสียงดังอย่างเสียงฝนตกหนัก; เสียงหัวเราะ.

ศีตกาล

หมายถึงน. ฤดูหนาว. (ส.; ป. สีตกาล).

เข้าพรรษา

หมายถึงน. เรียกวันที่พระสงฆ์เริ่มเข้าจำพรรษา คือ วันแรม ๑ คํ่า เดือน ๘ ว่า วันเข้าพรรษา. ก. เข้าอยู่ประจำที่ ๓ เดือนในฤดูฝน (ใช้แก่พระสงฆ์).

หัวลม

หมายถึงน. ต้นลม, ลมต้นฤดูหนาว; เรียกไข้ที่มักเกิดเพราะถูกอากาศเย็นต้นฤดูหนาวว่า ไข้หัวลม.

ฝนห่าแก้ว

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ฝนลูกเห็บขนาดเล็ก เช่น ฝนห่าแก้วตกแล้วพ้นไป ฝนห่าใหญ่เทลงเทลง.

ป่าผลัดใบ

หมายถึงน. ป่าไม้ที่ผลัดใบหรือสลัดใบในบางฤดู.

บังสาด

หมายถึงน. เพิงที่ต่อชายคาสำหรับกันฝนสาด, กันสาด ก็เรียก.

ขยาบ

หมายถึง[ขะหฺยาบ] น. เครื่องกันแดดและฝนที่เลื่อนเข้าออกจากประทุนเรือได้.

หลังคา

หมายถึงน. ส่วนเบื้องบนของเรือนเป็นต้น สำหรับบังแดดและฝน.

ซู่,ซู่,ซู่ ๆ

หมายถึงว. เสียงดังอย่างเสียงฝนตกมาก ๆ แต่ตกไม่นาน.

วรุณ

หมายถึงน. พระพิรุณ, เทวดาแห่งนํ้า, เทวดาแห่งฝน. (ส.).

จำเพาะ

หมายถึงว. เฉพาะ, เจาะจง, เผอิญ, เช่น จำเพาะฝนมาตกเวลาจะออกจากบ้านจึงไปไม่ได้.