ผลการค้นหา

ฝน

หมายถึงก. ถู เช่น ฝนยา; ลับ เช่น ฝนมีด.

อ้าวฝน

หมายถึงว. ร้อนระงมก่อนฝนตก.

วสันตฤดู

หมายถึงน. ฤดูใบไม้ผลิ, ฤดูวสันต์ ก็ว่า.

ฝนหลวง

หมายถึงน. ฝนเทียมที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมให้ทำขึ้นเพื่อบรรเทาความแห้งแล้ง.

จำพรรษา

หมายถึงก. อยู่ประจำที่วัด ๓ เดือนในฤดูฝน (ใช้แก่พระสงฆ์).

อุษณกาล

หมายถึงน. ฤดูร้อน.

คิมหันต์

หมายถึงน. ฤดูร้อน.

ฤตุ

หมายถึง[รึ-] น. ฤดู.

พยับฝน

หมายถึงน. ครึ้มฝน.

ฝนตกก็แช่ง ฝนแล้งก็ด่า

หมายถึง(สำ) การทำอะไร ๆ จะให้ถูกใจคนทั้งหมดนั้นเป็นไปไม่ได้. ว. ทำอย่างไร ๆ ก็ไม่ถูกใจสักอย่าง.

สารท,สารท,สารทฤดู

หมายถึง[สาด, สาระทะรึดู] น. ฤดูใบไม้ร่วง, ในประเทศเขตอบอุ่นทางซีกโลกเหนือ ซึ่งแบ่งฤดูกาลออกเป็น ๔ ฤดู คือ ฤดูหนาว (เหมันตฤดู) ฤดูใบไม้ผลิ (วสันตฤดู) ฤดูร้อน (คิมหันตฤดู) และฤดูใบไม้ร่วง (สารทฤดู) นั้น ฤดูใบไม้ร่วงเริ่มต้นในเดือนกันยายนถึงเดือนพฤศจิกายน. (อ. autumn).

ฝนตกไม่มีเค้า

หมายถึง(สำ) น. เรื่องที่เกิดขึ้นโดยไม่มีวี่แววหรือไม่ได้คาดคิดไว้ก่อน.