ค้นเจอ 558 รายการ

ปริวรรตกรรม

หมายถึง[ปะริวัดตะกำ] (แบบ) น. การหมุนเวียน.

ปสัยห,ปสัยห-,ปสัยหะ

หมายถึง[ปะไสหะ] (แบบ) ก. ข่มขี่, ข่มเหง. (ป.).

ปหาส

หมายถึง[ปะ-] น. ประหาส. (ป.; ส. ปฺรหาส).

กระชาเดิม

หมายถึง(โบ) น. ร้านหรือเรือที่ขายเครื่องหอมต่าง ๆ มีแป้งและนํ้าหอมเป็นต้น.

ตรายาง

หมายถึงน. ตราที่ทำด้วยยางสำหรับประทับบนกระดาษเป็นต้น.

อุปบัติ

หมายถึง[อุปะบัด, อุบปะบัด] น. การเข้าถึง เช่น คติอุปบัติ = การเข้าถึงคติ, การเกิด. (ป. อุปปตฺติ).

อุปสมบัน,อุปสัมบัน

หมายถึง[อุปะ-, อุบปะ-] น. ผู้อุปสมบทแล้ว, ภิกษุ, คู่กับ อนุปสัมบัน ได้แก่ผู้ที่ไม่ได้อุปสมบท คือ สามเณรและคฤหัสถ์. (ป. อุปสมฺปนฺน).

ศูนย์การค้า

หมายถึงน. แหล่งรวมสินค้าเพื่อจำหน่าย มีร้านขายสินค้านานาชนิด มีสิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ ให้แก่ผู้มาซื้อสินค้า เช่น ที่จอดรถ ร้านอาหาร.

หมากฝรั่ง

หมายถึงน. ของเคี้ยวเล่นอย่างหนึ่ง ทำจากสารคล้ายยางไม้ มักหุ้มด้วยสารหวาน แล้วปรุงให้มีกลิ่นและรสต่าง ๆ เมื่อเคี้ยวจะยืดหยุ่นคล้ายยาง.

ปริภุญช์

หมายถึง[ปะริพุน] ก. กิน. (ป., ส.).

ปลาสนาการ

หมายถึง[ปะลาดสะนากาน] ก. หนีไป. (ป.).

ยาปน,ยาปน-

หมายถึง[-ปะนะ-] น. การยังชีวิตให้เป็นไป. (ป., ส. ยาปน ว่า การยัง...ให้เป็นไป).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ