ผลการค้นหา

ตจ,ตจ-

หมายถึง[ตะจะ-] น. หนัง, เปลือกไม้. (ป.).

ยมทัณฑ์

หมายถึงน. ไม้อาญาสิทธิ์ของพระยม. (ส.).

โกวิฬาร

หมายถึง[-ลาระ] (แบบ) น. ไม้ทองหลาง. (ป.).

ตัวไม้

หมายถึงน. ไม้ที่แต่งไว้เพื่อคุมกันเข้าเป็นเรือนเป็นต้น.

ยุงปัด

หมายถึงน. ไม้สำหรับปัดกวาดผง ทำด้วยต้นขัดมอน, ทางพายัพเรียกว่า ไม้ยู.

สำหรวด

หมายถึงน. ฝาเรือนเครื่องสับแบบหนึ่ง มีโครงไม้คร่าวยืนเป็นหลักซึ่งวางห่างกัน ๑ ฝ่ามือ ระหว่างไม้คร่าวแต่ละช่อง ขัดไม้แผ่นเล็ก ๆ ที่เรียกว่า ไม้เซ็น หรือ ลูกเซ็น วางตามขวาง ด้านหลังไม้เซ็นกรุใบจากอ่อนเป็นต้นแล้วขัดด้วยเข็มไม้ไผ่อีกชั้นหนึ่ง เรียกว่า ฝาสำหรวด.

ปะกำ

หมายถึงน. ไม้ที่ทำเป็น ๒ ขาสำหรับคาบไม้อื่น, ลูกตั้งฝาที่คาบพรึง.

วัลก์

หมายถึง(แบบ) น. เปลือกไม้; เกล็ดปลา. (ส.).

เปี้ยว

หมายถึงน. ไม้ค้างพลูเล็ก ๆ.

นัฑ

หมายถึง(แบบ) น. ไม้อ้อ. (ส.; ป. นฬ).

วฏะ

หมายถึง[วะ-] (แบบ) น. ไม้ไทร. (ป., ส.).

แอกน้อย

หมายถึงน. ไม้ที่ผูกติดกับคันชักไถ.