ผลการค้นหา

ษมายุมแปลง

หมายถึงน. เครื่องขมาโทษที่ชายนำไปคำนับพ่อแม่หญิงเพื่อขอโทษในการที่ลักพาลูกสาวท่านไป.

ขี่ม้าเลียบค่าย

หมายถึงน. ชื่อท่ารำท่าหนึ่ง.

พิณพาทย์เครื่องคู่

หมายถึงน. วงพิณพาทย์ที่ประกอบด้วยปี่ใน ระนาดเอก ระนาดทุ้ม ฆ้องวงใหญ่ ฆ้องวงเล็ก ตะโพน กลองทัด และฉิ่ง, ปี่พาทย์เครื่องคู่ ก็เรียก.

บาปเคราะห์

หมายถึง[บาบปะ-] ว. เคราะห์ร้าย. น. ดาวพระเคราะห์ที่ให้โทษ เช่น พระราหู. (ส. ปาปคฺรห).

ถือสา

หมายถึงก. ยึดเอาเป็นเรื่องเป็นราว, ถือเอาเป็นโทษ, (มักใช้ในทางปฏิเสธ) เช่น เรื่องเล็กน้อยไม่ควรถือสา.

ขี่ม้าตีคลี

หมายถึงน. ชื่อท่ารำท่าหนึ่ง.

นางกราย

หมายถึงน. ท่ารำชนิดหนึ่งที่หมอช้างรำเมื่อนำช้างบำรูงาเสร็จครั้งแรกแล้ว.

ชมพูพาดบ่า

หมายถึงน. ท่ารำชนิดหนึ่งแห่งควาญช้าง รำเมื่อนำช้างบำรูงาเสร็จครั้งแรกแล้ว.

ตัวนาง

หมายถึงน. ผู้แสดงละครรำหรือระบำ เข้าเครื่องละครรำ ใช้ลีลาท่ารำแบบหญิง, นางเอกในเรื่องลิเก ละคร.

เครื่องคู่

หมายถึงน. ปี่พาทย์เครื่องห้าที่เพิ่มเติมให้เป็นคู่ ๆ คือ ปี่นอกคู่กับปี่ใน ระนาดทุ้มคู่กับระนาดเอก ฆ้องวงเล็กคู่กับฆ้องวงใหญ่ เปิงมางสองหน้าคู่กับโทน ฉาบคู่กับฉิ่ง และกลองคู่หนึ่ง.

กินแกลบกินรำ

หมายถึง[-แกฺลบ-] (สำ) ว. โง่ เช่น ฉันไม่ได้กินแกลบกินรำนี่ จะได้ไม่รู้เท่าทันคุณ.

แม่ท่า

หมายถึงน. แม่บท ท่าที่เป็นหลักของการรำ.